Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde
Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde
Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
weken is geweest. Deze test wordt regelmatig gedaan bij mensen met <strong>diabetes</strong>; één tot drie<br />
keer per jaar.<br />
Extra handigheidje: de Diabetespas<br />
Naast het dagboek kunt u ook de Diabetespas gebruiken. Deze is gemaakt door de Nederlandse<br />
Diabetes Federatie en gratis te verkrijgen bij de apotheek. In de Diabetespas worden onder meer<br />
medische problemen, geneesmiddelengebruik, streefdoelen (op het vlak van gewicht, bloeddruk<br />
enzovoort) en noodzakelijke onderzoeken genoteerd. Dit geeft zorgverleners direct een goed<br />
overzicht van uw medische situatie en de behandeling(en) die u volgt.<br />
Zelfcontrole: praktijk<br />
Zelfcontrole: vroeger en nu<br />
Vroeger werd de bloedglucose meestal getest door een druppeltje bloed aan te brengen op een<br />
teststrookje. Hierdoor verkleurde het strookje. Door deze kleur te vergelijken met de kleuren op<br />
een kleurenschema, kon bepaald worden hoe hoog de bloedglucose was.<br />
Tegenwoordig worden de teststrookjes niet meer vergeleken met een kleurenschema, maar<br />
afgelezen door een apparaatje, de bloedglucosemeter. Deze test is nauwkeuriger en makkelijker.<br />
Het testen bestaat nu dus meestal uit vier stappen:<br />
handen wassen<br />
bloed prikken<br />
de druppel bloed aanbrengen op het teststrookje<br />
het strookje laten aflezen door de bloedglucosemeter<br />
Bloed prikken<br />
Was voordat u prikt uw handen. De makkelijkste plek om te prikken is in een vingertop, aan de<br />
zijkanten. Het prikken gebeurt meestal met een bloedprikker. In dit apparaatje wordt een klein<br />
naaldje (lancet) gedaan dat met een veertje wordt gespannen. Door de prikker op de vinger te<br />
zetten en de veer te ontspannen, schiet het lancetje in de vingertop.<br />
Het prikken is op zichzelf niet moeilijk en het doet ook niet echt pijn. Toch hebben veel mensen<br />
er in het begin wel wat moeite mee: we zijn nu eenmaal niet gewend onszelf te prikken. Ook zijn<br />
er wel mensen die niet zo goed tegen het zien van bloed kunnen.<br />
Het blijkt dat het prikken na verloop van tijd went. Voor de meeste mensen<br />
met <strong>diabetes</strong> wordt het na een tijdje een gewoonte, routine.<br />
Door aan de zijkant van een vingertop te prikken komt er een druppeltje bloed uit de<br />
zogenaamde haarvaten. Dit zijn de kleinste bloedvaatjes die we in ons lichaam hebben. De<br />
haarvaatjes in de vingertop liggen vlak onder de huid. Het naaldje waarmee u prikt is dus heel<br />
kort. Het bloed uit deze haarvaatjes is het meest geschikt voor de test.<br />
Vergoeding<br />
De kosten van de prikpen, de lancetten en de teststrips worden door veel zorg-verzekeraars volledig<br />
vergoed. Hiervoor gelden wel bepaalde voorwaarden. Informeer bij uw zorgverzekeraar.<br />
“Het meest lastige van mijn <strong>diabetes</strong> vind ik, dat je er eigenlijk altijd rekening mee moet<br />
houden. Dat is ook bij het prikken zo. Ik speel bijvoorbeeld gitaar. Omdat ik kleine handen<br />
heb gebruik ik bij het spelen vaak de buitenkant van de vingers van mijn linkerhand, omdat ik<br />
die nogal moet strekken. Daar prik ik dus nooit, want dat irriteert teveel bij het spelen...”