Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde

vervelend, maar ook voor mijn man. Uiteindelijk was het wel een goede les. Ik begrijp nu
goed dat ik er niet onderuit kan, dat ik diabetes niet kan wegdenken. Ik héb diabetes, klaar
uit. Het was moeilijk om dat toe te geven, maar nu ik het eenmaal gedaan heb voel ik me
eigenlijk opgelucht.”
De meeste mensen krabbelen na een moeilijke periode weer op
Zelfs als deze gevoelens heel heftig zijn geweest, komt er toch eigenlijk altijd een punt waarop
mensen weer opkrabbelen. U loopt dan niet meer om uw diabetes heen. Het kwartje valt: u
beseft dat uw diabetes niet meer weg zal gaan. Voorzichtig begint u te zoeken naar manieren
om mét uw diabetes te leven. Misschien gaat u zich verdiepen in de ziekte door veel vragen te
stellen aan de arts of door er veel over te lezen. Ook kunt u op zoek gaan naar andere mensen
met diabetes, bijvoorbeeld via de Diabetesvereniging Nederland.
Soms blijven negatieve gevoelens en gedachten bestaan
Soms lukt het niet goed om met diabetes om te gaan. Diabetes blijft dan een vervelende
indringer en roept steeds opnieuw boosheid, somberheid of wanhoop op. Als u steeds maar
weer last blijft hebben van negatieve gevoelens en gedachten, zal het niet lukken uw diabetes
een goede plaats in het leven te geven. Op den duur hebt u dan ook meer last van uw diabetes
dan eigenlijk nodig is.
Als u erg lang last blijft hebben van negatieve gevoelens over uw diabetes, is het aan te raden
om hulp te zoeken. Dat kan bij de huisarts, maar ook bij een maatschappelijk werker, een
psycholoog of via de Diabetesvereniging Nederland.
“Onze zoon heeft een tijd bij een psycholoog gelopen. Niet omdat hij ‘gek’ was, nee, hij kon
gewoon niet overweg met z’n diabetes. Hij had veel moeite met het testen en dat spuiten. Hij
vond het een gevangenis. Steeds meer liet hij de boel de boel, trok zich helemaal niets meer
aan van z’n diabetes. Hij ging bijvoorbeeld vaak naar van die housefeesten en ik had zo het
idee dat-ie daar ook wel eens wat pillen nam. Ik werd steeds banger dat het een keer echt
mis zou gaan. Ik probeer hem zo veel mogelijk zijn eigen leven te laten leiden, maar dit ging
me te ver. Met veel moeite heb ik hem tenslotte zo ver gekregen dat hij naar een psycholoog
ging. Gelukkig heeft dat geholpen. Niet dat hij nu zo voorbeeldig is, maar ik merk toch dat hij
meer rekening houdt met zijn diabetes. Dat is in elk geval een grote stap vooruit.”
Moeilijke momenten
Bang zijn voor hypo’s of andere problemen
U kunt het vertrouwen in uw lichaam verliezen. Door uw diabetes lijkt u opeens niet meer op uw
lichaam te kunnen rekenen: het gaat zomaar zijn eigen gang, vaak zonder dat u er iets aan kunt
doen. Soms roept deze onzekerheid veel angst op. Dit kan bijvoorbeeld blijken uit angst voor
hypo’s en angst voor late complicaties, zoals problemen met de ogen of nieren.
Sommige mensen verliezen hun zelfvertrouwen
Sommige mensen met diabetes gaan aan zichzelf twijfelen. Over allerlei zaken kunnen ze dan
onzeker worden. Bijvoorbeeld: ‘Mezelf prikken? Dat lukt me nooit..’ Of: ‘Laten we dit jaar maar
niet in het buitenland op vakantie gaan...’
“Ik was zestien toen ik hoorde dat ik diabetes heb. Toch al niet een leeftijd waarop je
overloopt van het zelfvertrouwen. Ik dacht: ik krijg nddit een vriendje!... Maar het is helemaal
goed gekomen. Sterker nog, ik heb sindsdien heel wat vriendjes versleten. Misschien
probeerde ik daarmee wel te bewijzen dat ik met mijn diabetes nog net zo aantrekkelijk was
als elk ander meisje. Maar ook die periode ging weer voorbij. Nu ben ik alweer zeven jaar
getrouwd en moeder van drie kinderen. Zo gaat dat...”