Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde

Laat de diabetes het leven niet overheersen
De diabetes is vervelend, maar niet het einde van de wereld. Als u de informatie die u hier vindt
leest, zult u snel ontdekken dat er veel gedaan kan worden om ondanks de diabetes toch een leuk
en prettig leven te leiden. Dit geldt niet alleen voor degene met diabetes, maar ook voor u zelf.
U wordt regelmatig aan de diabetes herinnerd, bijvoorbeeld als uw partner insuline spuit of
tabletten gebruikt, maar meestal bent u bezig met de gewone dingen: uw werk, het huishouden,
de kinderen, een hobby of sport enzovoort. Het kan helpen als u zich bewust op die dagelijkse
dingen richt en niet steeds maar aan de diabetes denkt. In het begin zult u daar waarschijnlijk
moeite mee hebben, maar probeer de diabetes niet alles te laten overheersen.
“Ik sta vaak versteld van mijn ouders. Die hebben allebei op latere leeftijd diabetes gekregen,
binnen een jaar, maar ze maken er absoluut geen punt van. Ja, zegt mijn moeder dan,
natuurlijk is het vervelend, maar er zijn wel meer dingen in het leven die vervelend zijn en wat
helpt het om te gaan zitten somberen? Ik denk veel liever aan de dingen die we nog wél
kunnen... Ik geloof niet dat ze hun leven veel hebben aangepast. Ja, ze moeten testen en
opletten op wat ze eten, maar verder leven ze eigenlijk zoals ze dat altijd deden: zoveel
mogelijk genieten van wat ze doen, elke dag weer... Soms kan ik daar echt jaloers op zijn.”
Er kunnen problemen ontstaan wanneer u iemand helpt
Het blijkt dat er soms problemen ontstaan als mensen een ander proberen te helpen. Hier
beschrijven we een paar van die problemen. Daarna beschrijven wat u kunt doen om zulke
problemen te voorkómen.
De ander kan afhankelijk van u worden
Een partner met diabetes kan zich afhankelijk van u gaan voelen. Door de diabetes voelt hij
zich misschien angstig en onzeker. Hij zal dan bij u steun proberen te zoeken. Soms slaat dit
wat door: hij gaat dan afhankelijk worden. Bijvoorbeeld: uw partner wil niet meer in z’n eentje
dingen doen, maar alleen als u meegaat. Uw verhouding wordt op die manier ongelijkwaardig: u
wordt eigenlijk de ‘hulpverlener’ en uw ‘partner’ de ‘patiënt’.
U behandelt uw partner als een kind (‘betuttelen’)
Soms gaan mensen hun partner behandelen als een kind. Bijvoorbeeld: u gaat allerlei dingen
voor uw partner doen die hij zelf ook kan, u geeft hem voortdurend allerlei raad en advies of u
let er steeds op dat hij zich aan de voedingsadviezen houdt.
Misschien is dit goed bedoeld, maar te veel steun kan averechts werken. Uw partner kan zich
gemakkelijk ‘betutteld’ gaan voelen.
“Mijn dochter maakte zich vreselijk druk om mijn diabetes. Ze begon me bijvoorbeeld elke
dag te bellen, terwijl ze dat nooit deed. Of ze kwam onverwacht langs, iets wat ze ook nooit
deed. Ze vroeg wat ik gegeten had, hoe ik me voelde, hoe het met het spuiten ging, ze gaf
allerlei ongevraagde adviezen... Nou ja, ik heb het een tijdje aangezien, maar toen ben ik
maar eens met d’r gaan praten. Ja, het gaat nu beter. Volgens mij komt dat ook door haar
man. Die is heel nuchter. Het zou me niets verbazen als die haar af en toe verbood om me
op te bellen...”
U krijgt weinig waardering voor uw steun
Het kan zijn dat uw steun soms niet wordt gewaardeerd. Bijvoorbeeld: plotseling krijgt u allerlei
verwijten naar het hoofd geslingerd. Dit kan verschillende redenen hebben. Uw partner kan
bijvoorbeeld een te hoge of lage bloedglucose hebben en daardoor geïrriteerd zijn. Of
misschien voelt hij zich te afhankelijk, te veel een ‘patiënt’. En het kan ook gewoon zijn dat hij
een slechte bui heeft, om welke reden dan ook, en dat u de klappen krijgt omdat u nu eenmaal
in de buurt bent.