Informatiebrochure financiële instrumenten - BNP Paribas Fortis

C. Warrants
1. Omschrijving
Warrants vertonen zeer veel gelijkenissen met aankoopverrichtingen
van opties (call en put).
Een warrant op een actief verleent de belegger het recht, maar
legt hem niet de verplichting op, om tegen een bij de uitgifte
bepaalde uitoefenprijs (de strike) en tot een op voorhand bepaalde
datum (einddatum), een bij de uitgifte bepaalde hoeveelheid activa
(het onderliggend) te kopen (call) of te verkopen (put). De belegger
heeft een recht, geen verplichting. Hij zal dat recht uitoefenen
indien hij er voordeel bij heeft. De waarde van dat recht stemt
overeen met de prijs van de warrant (= premie).
Dit betekent:
• in het geval van een call warrant, het onderliggend tegen
een lagere prijs kopen door de warrant uit te oefenen in
plaats van het onderliggend op de markt te kopen;
• in het geval van een put warrant, het onderliggend tegen
een betere prijs verkopen door de warrant uit te oefenen in
plaats van het onderliggend op de markt te verkopen.
De warrants van het Europese type kan men enkel op de
einddatum uitoefenen. Die van het Amerikaanse type kan men
echter op elk ogenblik uitoefenen. De uitoefenprijs (strike) is
de prijs waartegen men het onderliggend kan kopen of
verkopen. Hij wordt door de emittent bij de uitgifte
vastgesteld. Afhankelijk van de uitoefenprijs ten opzichte van
het onderliggend is de warrant:
• At the money: als de uitoefenprijs die van het onderliggend
benadert;
• Out of the money: als de uitoefenprijs hoger ligt dan de
koers van het onderliggend in het geval van een call (of
lager dan de koers van het onderliggend bij een put);
• In the money: als de uitoefenprijs lager ligt dan de koers
van het onderliggend in het geval van een call (hoger dan
de koers van het onderliggend in het geval van een put).
In de meeste gevallen gebeurt de vereffening van een warrant
die ‘in the money’ is op de einddatum via de betaling van een
bedrag in contanten (cash settlement van de warrant). Dat
bedrag is het verschil tussen de koers van het onderliggend
op de markt en de uitoefenprijs (in het geval van een call). De
belegger moet bijgevolg zijn recht niet uitoefenen door het
onderliggend te kopen (of te verkopen in het geval van een
put). Wanneer de uitoefening van de warrant gebeurt via een
effectieve aankoop (call) of verkoop (put) van het
onderliggend, dan spreekt men van ‘physical settlement’.
De pariteit van een warrant belichaamt het aantal warrants dat
moet worden uitgeoefend om een entiteit van het onderliggend te
kopen of te verkopen. Bijvoorbeeld indien de pariteit van een call
warrant op een aandeel 5 is, dan moet men 5 warrants bezitten
om 1 aandeel te kopen. De warrants worden op een beurs verhandeld,
dus de belegger kan ze op elk ogenblik kopen of verkopen.
Wij verwijzen u naar punten 1.2.1 en 1.2.2 voor de
omschrijving, voordelen, nadelen en risico’s van derivaten in
het algemeen.
2. Voordelen, nadelen en risico’s eigen aan warrants
a. Voordelen
• Dankzij het hefboomeffect kunnen warrants met een
relatief laag bedrag volop genieten van:
- de koersstijging van een onderliggend actief (call);
- de koersdaling van een onderliggend actief (put).
• De potentiële winst:
- is in principe onbeperkt in het geval van een call;
- is beperkt, in het geval van een put, tot het verschil
tussen de uitoefenprijs en nul.
• Het potentiële verlies is, zowel bij een call als bij een put,
beperkt tot het bedrag van de betaalde premie.
b. Nadelen
Aan beleggingen in warrants zijn geen nadelen verbonden
die specifiek voor die instrumenten gelden.
c. Risico’s
• De houder van een warrant (call en put) kan zijn volledige
inleg verliezen als de marktprijs van het onderliggende
actief anders evolueert dan verwacht (daling van de
marktwaarde van het actief in het geval van de aankoop
van een call, stijging van de marktwaarde bij de aankoop
van een put).
• De houder van een warrant (call of put) heeft geen recht
op eventuele dividenden of interesten.
• Een warrant heeft een einddatum. Als de houder ervan
geen enkele actie onderneemt vóór deze datum, dan kan
de warrant waardeloos worden.
1.3. Gestructureerde producten
1.3.1. Omschrijving
Een gestructureerd product is een combinatie van
verschillende financiële instrumenten die tot doel heeft een
bijzonder rendementspatroon te genereren. Die combinatie
kan uitsluitend bestaan uit traditionele financiële activa zoals
aandelen, obligaties en/of valuta’s. Zij kan dan worden
gedefinieerd als een gestructureerd product met een
eenvoudig en symmetrisch opbrengstprofiel. Een
gestructureerd product kan echter ook een combinatie zijn
van conventionele financiële activa en derivaten (bijvoorbeeld
opties). In dat geval is het opbrengstprofiel asymmetrisch.
Een tweede belangrijk kenmerk van alle gestructureerde
producten is dat zij op de financiële markten worden
uitgegeven en als waardepapier worden verhandeld.
Informatiebrochure financiële instrumenten
13