Multidisciplinaire Master Systems and Control - Technische ...

2 8
d e V o n k
met theoretisch fysicus luc Florack, die sinds kort ook in
Eindhoven als hoogleraar benoemd is. We hebben ons
jarenlang verdiept in het menselijke visuele systeem. Het
brein is in staat om enorm snel een gezicht te herkennen.
Een computer kan dat lang zo snel niet. Die mechanismen
van het brein zouden we graag begrijpen om ze toe te
passen. Het netvlies bestaat in feite uit 120 cameraatjes,
allemaal met verschillende megapixels. We kunnen nog
zoveel leren van de werking van het brein. Tegenwoordig
kan men met optische meetmethodes het groepsgedrag
van cellen bekijken. We maken, geïnspireerd door deze bevindingen,
wiskundige algoritmes waarmee we patronen
in de miljoenen pixels kunnen detecteren. De industrie
aarzelt nog om bepaalde technologie in producten toe te
passen.
sommige zaken pakken we daarom zelf aan. 3D-analyse
van beelden vergt enorm veel pixels die opgeslagen moeten
worden. Dat gaat ten koste van rekentijd. Het brein
doet dat allemaal parallel en blijkt dat vaak wiskundig
optimaal te doen. In de menselijke evolutie is dat door
zelforganisatie tot stand gekomen. We passen dat principe
nu toe in onze eigen chips. Postdoc Frans Kanters in onze
groep (met een achtergrond in de elektrotechniek) is met
valorisatiegeld van sTW bezig om die chips voor de markt
te produceren. Er passen 512 signaalprocessoren op één
chip, die een paar tientjes per stuk kost. Alles wijst er op
dat dit een succesvolle spin-off kan worden.
Beeldanalyse is een breed vakgebied. Zo kijkt men naar
thema’s als beveiliging, visuele inspectie, vingerafdrukken,
robotiek, forensic science. Met behulp van beeldanalyse
kun je bijvoorbeeld aan de vorm van een bloedspatje op
een muur precies afleiden van welke kant de kogel kwam.
Ik krijg zeker tien verzoeken per jaar om betrokken te zijn
bij beeldanalyse buiten mijn vakgebied. Maar ik beperk
me tot medische beelden; voor je het weet verlies je je in
M a t r i x / 3 / 2 0 0 8
Ter Haar Romeny: ‘Ik ben meer een
people manager dan een science manager.’
allerlei onderwerpen en dat zou het werk in onze groep te
veel verdunnen. Omdat we goede mensen hebben kunnen
we het nu aan, ook al lopen we al tegen de grenzen aan.
soms maken we een uitzondering voor een leuke klus. Zo
heeft de Universiteit Wageningen eens een beroep gedaan
op onze kennis van patroondetectie. Op veilingen worden
pallets met rozen aangeboden en daarmee wordt wel eens
gesjoemeld. In naam staat er dan een dure soort op de pallet,
maar in werkelijkheid gaat het om goedkope rozen. De
uitdaging was om met visuele inspectie snel te zien welke
van de 460 soorten rozen er voorbijkwam.
In onze groep hebben we nu zestien assistenten in opleiding.
De theoretische kern werkt aan algoritmes. Een
andere groep werkt onder leiding van dr. Anna Vilanova
aan visualisatie en een nieuw soort imaging: Diffusie
Tensor Imaging. Het is ontzettend belangrijk om informatie
helder aan artsen te kunnen presenteren. Er is ook een
groep actief in het Academisch Ziekenhuis van Maastricht,
waar ik een deeltijdaanstelling heb. Vijftien procent van
onze studenten volgt daar een masteropleiding ‘Medical
Engineering’. De interactie tussen de verschillende groepen
levert interessante resultaten op.
Ik ben meer een people manager dan een science manager.
Ik probeer het beste uit getalenteerde mensen te
halen. Mijn rol is die van de olie tussen de wieltjes. Zo
gaan we ieder jaar in augustus met dertig man naar de
Ardennen. Eerst praten over nieuwe plannen, daarna
gaan we internationaal koken. Dat is geen probleem met
de zeven nationaliteiten in de groep. Vorig jaar heb ik de
hele groep – ik had op internet vliegtickets voor één euro
kunnen kopen – meegenomen naar het grootste jaarlijkse
Europese radiologiecongres in Wenen (19.000 deelnemers).
Zeven jaar heb ik daar als medeorganisator de beste
computer vision groepen mogen uitnodigen. Omdat ik die
taak had overgedragen, werd ik nu zelf met mijn groep
uitgenodigd. Dat was een hoogtepunt.
China
Internationale contacten zijn belangrijk. sinds vier jaar
werkt de faculteit BMT samen met de universiteit van
shenyang. Ik geef daar ook college en ik heb in die vier
jaar grote veranderingen in China gezien. In het begin
spraken de studenten slecht Engels en kregen we soms
onnozele vragen. Maar de jongste generatie spreekt
prima Engels en is veel opener. In shenyang zit Neusoft,
het grootste medical imaging bedrijf in China, zoals wij
Philips Medical systems hebben. Door de samenwerking
met de universiteit creëren we onze partners van de toekomst.
Chinezen hebben nu nog niet het kennisniveau
van onze studenten, maar het gaat hard. De dag zal komen
dat China zijn talent zelf nodig heeft. Mijn standpunt is
dan ook dat je in China niet moet zoeken naar de beste
studenten: je moet ze zelf maken. Zelf heb ik intussen ook
veel vrienden gemaakt in China. China is niet te stoppen,
maar dat hoeft geen bedreiging voor Europa te zijn.’