Multidisciplinaire Master Systems and Control - Technische ...

oogbewegingdetectorbril en liet verlamde patiënten een
kaart met letters bekijken. Wij detecteerden naar welke
letter ze keken en verbonden dat met een typefunctie.
Uiteindelijk konden de proefpersonen en patiënten 180
letters per minuut typen. Na mijn studie ben ik promotieonderzoek
gaan doen in het Buys Ballot laboratorium in
Utrecht. Daar ben ik me in elektrische stroompjes tussen
zenuw en spiervezel gaan verdiepen. Ik had een draaibare
tandartsstoel met apparatuur ingericht en ik liet naalden
met draadjes van 25 micron in mijn bicepsspieren plaatsen.
Daarvóór werd er alleen met pleisters op de huid
gemeten. Ik werkte nauw samen met de afdeling klinische
neurofysiologie in het academische ziekenhuis. Na mijn
promotie kreeg ik de vraag of ik als fysicus in dat ziekenhuis
wilde komen werken. Dat was een schot in de roos.
Ik gaf leiding aan zes technici bij de afdeling radiologie
en kreeg als gepromoveerd ingenieur zelfs een plaats in
de medische staf. Ik heb alle MRI- en de CT- scanners van
binnen en buiten leren kennen en ik onderhield de contacten
met Philips. Ik kreeg ook de kans om een tijd achter
de schermen van een paar Amerikaanse ziekenhuizen te
kijken. Daar werd de digitalisering van patiëntenonderzoek
serieus aangepakt. Alle röntgenfilms en lichtkasten
werden vervangen door beeldschermen. Philips en Bazis
waren daar ook mee bezig en men was in Nederland op
zoek naar een testziekenhuis. Ik kreeg als projectleider de
zegen van de afdeling radiologie en ontving budgetten van
de overheid en Philips voor personeel en apparatuur. Na
vier jaar hadden we de eerste digitale röntgenafdeling van
de grond. Het project resulteerde in het ‘Picture Archiving
and Communication system’ (PACs). Een soortgelijk
digitaal archief heb ik in 2007 met steun van Eindhovense
alumni en van het Universiteitsfonds ook aan de TU/e
kunnen installeren. Biomedische studenten kunnen gebruik
maken van geanonimiseerde, echte 3D-beelddata
van honderden patiënten van over de hele wereld.
Brein
Het PACs leidde tot interesse in beeldverwerking en 3Dvisualisatie.
Dankzij een subsidie van vier miljoen gulden
van de overheid waren we in staat om zes promovendi aan
te trekken. Maar hoe kom je aan goede algoritmen voor
een computerondersteunde diagnose? In Utrecht was ik
geïntrigeerd geraakt door de precisie waarmee het brein
werkt. Bij het aansturen van spieren, maar ook in het
visuele systeem. Die fascinatie leidde tot het plan om het
brein mathematisch en modelmatig te bestuderen. Ik heb
in Utrecht en Eindhoven zestien jaar nauw samengewerkt
M a t r i x / 3 / 2 0 0 8 2 7