De eenheid van religieuze idealen, 11. Het - Reach Far and Wide

11. Het Godideaal
14. God de Oneindige
The Sufi Message of Hazrat Inayat Khan
Volume IX – The Unity of Religious Ideals,
11. The God Ideal, 14. God the Infinite
De Soefi Boodschap van Hazrat Inayat Khan
Deel IX – De eenheid van religieuze idealen,
11. Het Godideaal, 14. God de Oneindige
De Oneindige God is het Zelf van God en alles wat zich verborgen onder naam en vorm heeft gemanifesteerd is het
naar buiten gekeerde aspect van God. Wanneer we alle bestaande vormen en namen nemen en ze bij elkaar zetten
dan wordt het één vorm die de Vorm van God is. Met andere woorden, alle namen zijn de Naam en alle vormen zijn
de Vorm van God. Maar aangezien God Één is, is Zijn vorm ook Één, en dat is het totaal van alle namen en vormen;
elk ding of wezen is het Wezen van God. Om dit te onderrichten hebben de wijzen gezegd dat God zich in alles
bevindt, dat God zich in elk wezen bevindt.
Velen hebben zich afgevraagd dat als Hij zich in alles bevindt, hoe Hij dan in alles leeft en als wat dan; dat als Hij
zich in de mens bevindt, waar Hij dan gezocht moet worden en welk deel van het wezen van de mens als God
beschouwd moet worden? Er kunnen veel antwoorden worden gegeven, maar toch zal geen enkel antwoord
toereikend zijn, want het ware antwoord is dat alles God is en dat God alles is: er bestaat niets behalve Hij. En de
vraag: ‘Wat zijn we dan?’, kan beantwoord worden door de frase in de Bijbel, dat ‘we leven, bewegen en ons wezen
in God hebben’. God is wij, maar wij zijn geen goden. Het verschil tussen God en ons wezen is niet een kwestie van
het Wezen; in Wezen zijn God en wij één. Het verschil ligt in onze beperking en in de volmaaktheid van God.
Hoe dienen wij ons het idee van God de Absolute voor te stellen? Wij worden niet verondersteld ons daar iets bij
voor te stellen. Wij zijn, als beperkte wezens, niet in staat volmaaktheid te herkennen, alleen volmaaktheid zelf
herkent volmaaktheid. Wij kunnen ons een eigen God voorstellen en vormen om God voor ons begrijpbaar te
maken, om het voor ons gemakkelijk te maken om op het spirituele pad te vorderen, en als we vorderen baant het
Onbeperkte Wezen, door ons heen werkzaam, Zijn eigen weg en verwezenlijkt Zijn volmaaktheid, want in deze
verwezenlijking verwezenlijkt Hij alleen Zichzelf, wat voor Hem helemaal niet moeilijk is.
De mens denkt dat hij religie of filosofie of mystiek allemaal heeft geleerd daar hij zich heeft geëvolueerd. Ja, dat is
waar, maar het resultaat van al dit leren en al deze evolutie wordt tot op zekere hoogte niet alleen door
ongeëvolueerde menselijke wezens verwezenlijkt, maar zelfs ook door de dieren en de vogels. Zij hebben allemaal
hun religie en zij vereren God allemaal op hun eigen manier. De vogels voelen, terwijl ze in het bos zingen, die
exaltatie zelfs meer dan de mens die voelt nadat hij God heeft vereerd, want niet alle mensen die samenkomen om te
bidden hoeven zo oprecht te zijn als de vogels in het bos; niet één van hen bidt zonder oprechtheid.
Als een ziel gewekt zou worden om te voelen wat zij voelen wanneer zij bij dageraad in het bos aan het zingen zijn,
dan zou hij weten dat hun gebed zelfs nog meer geëxalteerd is dan zijn eigen gebed, want hun gebed is natuurlijker.
De devote mensen vereren daarom hun God met Natuur en op deze manier van vereren ervaren ze als resultaat van
hun gebed volmaakte exaltatie.

De mens denkt dat hij in staat is te mediteren en dat hij zich kan concentreren, maar hij kan geen betere meditatie en
concentratie verrichten dan de dieren en de vogels in het bos dat kunnen. De cobra trekt door een gedachte zijn
voedsel aan. Er zijn bepaalde cobra´s van wie het voedsel komt en in hun bek valt. Zij vasten lange tijd geduldig,
zich geen zorgen makend over het voedsel van de dag van morgen. Er zijn daarentegen mensen die zich zorgen
maken over hun ontbijt: ze zijn zelfs niet zeker van hun middageten. Zij hebben noch vertrouwen in hun eigen macht
noch geloof in de voorzienigheid van God.
Kortom, spiritualiteit wordt door alle wezens bereikt, niet alleen door de mens maar ook door de dieren en de vogels,
en elk heeft zijn eigen religie, zijn principe, zijn wet en zijn zeden. Een vogel bijvoorbeeld, die het voorrecht geniet
om over de hoofden heen te vliegen van degenen die op de aarde lopen, vindt het beneden zijn waardigheid om door
een aards wezen aangeraakt te worden: het vindt dat het wordt bezoedeld. En als deze vogel eenmaal door een
menselijk wezen wordt aangeraakt dan zullen zijn medeschepsels niet eerder rusten voordat ze het hebben vermoord,
want voor hen is hij een outcast; zij verblijven in de lucht en het is hun waardigheid zo te zijn. De studie van de
Natuur is niet alleen van belang voor de student van de wetenschap; voor degene die het pad van spiritualiteit
betreedt is de studie van de Natuur van immens belang. De mens zal aan het einde van zijn zoektocht op de spirituele
weg ontdekken dat alle wezens, inclusief bomen en planten, rotsen en bergen allemaal vroom zijn en allemaal die
spirituele volmaaktheid bereiken die het enige verlangen van alle zielen is.
Translation by Alima Mooijman, alima@sufimovement.us
International Sufi Movement-USA-Midwest Region http://www.sufimovement.us/
International Sufi Movement-USA-Midwest Region Translation Team http://www.sufimovement.us/workers.htm
http://sufimovementusdutchtranslations.blogspot.com/2011/09/de-eenheid-van-religieuze-idealen-11-14.html
To read the original text please visit http://www.hazrat-inayat-khan.org/php/views.php?h1=31&h2=11&h3=14