De Soefi Boodschap van Hazrat Inayat Khan Deel II - Reach Far and ...

11. Mind en hart
Het fysieke hart
The Sufi Message of Hazrat Inayat Khan
Volume II – Cosmic Language,
11. Mind and Heart
De Soefi Boodschap van Hazrat Inayat Khan
Deel II – Kosmische Taal,
11. Mind en Hart
Mensen noemen een deel van de borst ‘hart’. De reden is dat er een deel in dit lichaam van vlees is dat het meest
ontvankelijk is om te voelen en daar de mens het idee van een hart buiten het lichaam niet kan bevatten vat hij als
vanzelf dit idee van het hart op als zijnde een deel van zijn fysieke lichaam.
Componenten van het hart
Denken, geheugen, wil en rede vormen samen met het ego als de vijfde of belangrijkste factor het hart. Deze vijf
zaken kunnen het hart genoemd worden, maar in het definitief benoemen van de verschillende delen van dit hart
noemen we de oppervlakte ervan mind en de diepte ervan hart.
Net zoals de oppervlakte van het hart gekend wordt door de verbeelding en de gedachte, zo wordt de diepte van de
mind, wat het hart is, gekend door het gevoel.
Het verschil tussen het denken en verbeelding is dat verbeelding een automatische werking van de mind is. Als de
mind verfijnd is dan is er een verfijnde verbeelding; als de mind grof is dan is er een grove verbeelding; als er een
prachtige mentaliteit is, is de verbeelding prachtig. De gedachte is ook een verbeelding, maar verbeelding die wordt
vastgehouden, beheerst en gericht door de wil. Wanneer we dus zeggen ´Hij is een bedachtzaam iemand´, dan
betekent dat dat die persoon niet impulsief denkt, spreekt of handelt, maar dat er zich achter alles wat hij doet een
wilskracht bevindt die de handeling van zijn mind beheerst en richt.
Het ego staat los van de vier geestvermogens van wil, rede, geheugen en denken. Het is net als vier vingers en een
duim. Waarom wordt de duim niet een vinger genoemd? Omdat de duim de hele hand is. Deze vier zijn vermogens,
maar het ego is een realiteit. Het houdt de vier vermogens vast en biedt ze een verblijfplaats in zichzelf aan en om het
van hen te onderscheiden noemen we het ego.
Het hart is een lantaarn
Als we ons dit hart voorstellen als een lantaarn dan maakt het licht erin hem tot de spirit. We noemen het hart een
lantaarn wanneer we niet aan het licht denken, maar wanneer er een licht is dan vergeten we het woord lantaarn en
noemen we het licht. Wanneer we het hart ‘spirit’ noemen dan betekent dat niet spirit vrij van hart, net zoals het niet
betekent licht zonder lantaarn, maar licht in de lantaarn.
Het juiste gebruik van het woord spirit is echter alleen maar als de essentie van alle dingen. Het essentiële licht en
leven waaruit alles is voortgekomen - dat is de spirit. Maar we gebruiken het woord ‘spirit’ ook in een beperkte

etekenis, zoals licht het allesdoordringende licht van de zon is en tegelijkertijd het licht in de lantaarn - wat wij ook
licht noemen.
De belangrijke gevoelens
Er zijn negen belangrijke gevoelens die onderscheiden kunnen worden als vrolijkheid, smart, boosheid, passie,
sympathie, hechting, angst, verbijstering en onverschilligheid. Gevoelens kunnen niet tot deze negen worden
beperkt, maar wanneer we talloze gevoelens onderscheiden kunnen we ze reduceren tot negen onderscheiden
gevoelens die we in het leven ervaren.
De ziektes van het hart
En er zijn zes ziekten die tot het hart behoren: passie, boosheid, dweperij, bedrog, jaloezie en inhaligheid.
Ken jezelf via het hart
Hoe meer je over het onderwerp van het hart nadenkt, hoe meer je er achter komt dat als er al iets is wat ons iets over
onze persoonlijkheid kan vertellen, dat dat dan het hart is. Als er al iets is waarmee we onszelf voelen of onszelf
kennen – weten wat we zijn - dat dat dan het hart is en wat ons hart in zich bergt. Zodra iemand de natuur, het
karakter en het mysterie van het hart begrijpt dan begrijpt hij zogezegd de taal van het gehele universum.
De manieren van waarneming
Er zijn drie manieren van waarneming.
1. Een manier van waarneming behoort tot de oppervlakte: tot de mind. Dat is het denken. Het denken
manifesteert zich met een vastomlijnde vorm, lijn en kleur aan onze mind.
2. De volgende manier van waarneming is het gevoel. Dat wordt door een heel ander deel van het hart
gevoeld: het wordt gevoeld door de diepte van het hart, niet door de oppervlakte. Hoe meer de hartkwaliteit
in een persoon is ontwaakt, hoe meer hij de gevoelens van anderen waarneemt. Die persoon is gevoelig,
omdat voor hem de gedachten en de gevoelens van anderen helder zijn. Degene die aan de oppervlakte leeft
neemt gevoelens niet helder waar. Ook is er een verschil tussen de evolutie van de twee: tussen de ene die
aan de oppervlakte van het hart leeft en de andere die in de diepte leeft. Met andere woorden, de een leeft in
zijn mind leeft en de ander leeft in zijn hart.
3. Er is nog een derde manier van waarneming, die zelfs niet door middel van gevoel gaat en die een spirituele
taal genoemd kan worden. Deze waarneming komt uit de diepste diepte van het hart. Het is de stem van de
spirit. Die behoort niet tot de lantaarn, die behoort tot het licht - maar in de lantaarn wordt die duidelijker
waarneembaar en helderder. Deze perceptie kan intuïtie genoemd worden; er is geen betere naam voor.
Om het leven ten volle te bestuderen dienen deze drie percepties te worden ontwikkeld. Alleen dan ben je in staat het
leven ten volle te bestuderen en door het leven ten volle te bestuderen ben je in staat je er een oordeel over te
vormen.
Vragen en antwoorden
Vraag: Zou u wat verder uit kunnen leggen hoe de mind de oppervlakte van het hart is en het hart de diepte van de
mind. Antwoord: Er zijn vijf vingers maar er is maar een hand, er zijn verscheidene organen van het lichaam maar er
is maar een lichaam en er is een universum vol variëteit maar er is maar een Spirit. Er is dus een hart dat de
verschillende gedachten en voorstellingen voelt die opkomen en er vervolgens in wegzinken. De luchtbellen worden
aan de oppervlakte van de zee aangetroffen. De diepte van de zee is vrij van luchtbellen. De commotie valt aan de
oppervlakte te zien, de diepte van de zee is kalm. De mind is de commotie van dat iets wat zich binnenin ons bevindt,
dat iets wat wij hart noemen.
Het geluk, de kennis, het plezier, de liefde die in ons aller-diepste wezen wordt opgeslagen bevindt zich in onze
meest diepe diepte; veranderende emoties en passies, dromen, almaar opstijgende gedachten en verbeeldingen
behoren allemaal tot de oppervlakte, zoals de luchtbellen tot de oppervlakte van de zee behoren.

Vraag: Kunnen we zeggen dat het hart dichter bij de ziel is en de mind dichter bij het lichaam. Antwoord: Ja, op een
bepaalde manier. Maar tegelijkertijd ervaart de ziel via het gehele wezen: via het lichaam, via de mind, via het hart,
daar zij zich op verschillende leefsferen van het bestaan bevindt.
Vraag: Is het hart een van de lichamen van de ziel. Antwoord: Zeker. Het hart is een van de lichamen van de ziel, het
meest verfijnde lichaam. Het gaat ver met de ziel mee, zelfs op haar terugtocht.
Vraag: Is het hart hetzelfde als het engellichaam. Antwoord: Helemaal waar.
Vraag: Is dat de reden waarom de katholieken een speciale devotie voor het Heilige Hart van Christus hebben.
Antwoord: Natuurlijk. Het hart is de tempel van God. Als God al ooit ergens te vinden valt dan is dat in het hart van
de mens, met name in het hart van die mens in wie het goddelijke zich manifesteert.
Vraag: Is het hart de woning van de ziel. Antwoord: Ja, men zou het hart de woning van de ziel kunnen noemen,
maar ik zou het een tijdelijk hotel willen noemen.
Vraag: Is de wereld van de gevoelens hoger dan de wereld van de gedachten. Antwoord: Ja.
Vraag: Wat is onverschilligheid. Antwoord: Dit is een woord dat ik altijd moeilijk uit te leggen vind en ik heb veel
mensen boos gemaakt door over onverschilligheid te praten, want zij zeggen: ‘Waar is de liefde waarover u zou
komen prediken? Onverschilligheid is totaal tegengesteld aan liefde, aan de boodschap, aan de lering’. En wanneer
mensen in boeddhisme en yoga lezen over verzaking, nirvana, vairagja – wat in soefi termen van de Perzische
dichten fana is – beginnen ze te vragen: ‘Hebben zij allemaal onderricht om onverschillig te worden, hebben zij een
dergelijke wreedheid onderricht?’ Maar in werkelijkheid is het iets totaal anders. Onverschilligheid is niet
liefdeloosheid noch is het een gebrek aan sympathie. Onverschilligheid is zeer nuttig op het moment waarop een ziel
bij die gevoeligheid is aanbeland waarop elk klein ding pijn doet. Dan houdt slechts onverschilligheid haar in leven.
[Onverschilligheid omtrent de manier waarop anderen jou behandelen, niet omtrent de omstandigheid
van anderen]
Men zou kunnen zeggen dat het niet goed is om gevoelig te zijn. Ja, maar zonder gevoelig te zijn kun je niet
evolueren. Gevoeligheid is een teken van evolutie. Als je niet gevoelig bent kun je geen sympathie voor je
medemens voelen. Als je niet de gevoelens van je medemensen voelt, ben je nog niet ontwaakt tot het leven. Dus om
een normaal menselijk wezen te worden dien je gevoeligheid te ontwikkelen of ten minste bij gevoeligheid aan te
belanden. En wanneer je gevoelig bent, wordt het leven moeilijk te leven. Hoe gevoeliger je bent, hoe meer doornen
je op je pad zult aantreffen. Elke beweging die je maakt, bij elke draai, bij elke stap is er iets wat jou zeer doet. Er is
maar een spirit die je kunt ontwikkelen en dat is de spirit van onverschilligheid – en toch geen afbreuk te doen aan de
liefde en de sympathie die je voor een ander hebt: dat is de juiste onverschilligheid.
Tegen iemand zeggen: ‘Ik geef niet om jou, omdat jij onnadenkend bent geweest’, dat is niet de juiste
onverschilligheid, dat is niet de onverschilligheid die mystici kennen als vairagja. De mystieke onverschilligheid is
dat de ziel sympathie en liefde bewaren zelfs bij de onnadenkendheid van iemand en die uiten als
vergevingsgezindheid.
In de Bijbel lezen we de woorden van Christus: ‘Keer de andere wang toe als iemand jou op de wang
heeft geslagen’.
Dit is toch niets anders dan de les van onverschilligheid? Hoe kan een gevoelig persoon, een persoon van gevoel, een
spirituele, teerhartige persoon op deze wereld leven als hij niet onverschillig is? Hij kan hier geen moment leven! Er
is maar een ding dat hem beschermt tegen de continu botsende invloeden die van alle kanten komen.
Vraag: Waarom wordt het niet onthechting genoemd. Antwoord: Onthechting is niet echt het goede woord.

Wij kunnen niet onthecht worden, wij worden nooit onthecht. Het leven is een en niets kan het scheiden. Onthechting
is slecht een illusoir aspect van het leven. Er bestaat niet zoiets als onthechting in waarheid. Hoe kan er onthechting
zijn wanneer het leven één is!
Ik heb vaak gezegd om het helderder te maken: ‘Onverschilligheid en onafhankelijkheid’: twee betekenissen van dat
ene woord vairagja. Onverschilligheid alleen verklaart het maar voor de helft.
Translation by Alima Mooijman, alima@sufimovement.us
International Sufi Movement-USA-Midwest Region http://www.sufimovement.us/
International Sufi Movement-USA-Midwest Region Translation Team http://www.sufimovement.us/workers.htm
http://sufimovementusdutchtranslations.blogspot.com/2011/07/kosmische-taal-11.html
To read the original text please visit http://www.hazrat-inayat-khan.org/php/views.php?h1=12&h2=11&h3=0