K-,\ (., mai el 4

72 REGEERING VAN PRESIDENT BURGERS.
zult nemen en de onafhankelijkheid zult verdedigen. Doch u
moet dit dan ook duidelijk toonen, opdat ik de Burgers met
nadruk erop kan wijzen, dat gij de onafhankelijkheid van
ons land krachtdadiglijk zult verdedigen ; anders zullen mijn
argumenten geen indruk op hen maken. Ik geef u mijn hand
er op, dat ik dan doen zal, wat ik aangeboden heb." Eer
echter de verkiezingen gehouden konden worden, woei de
Engelsche vlag te Pretoria. Shepstone was namelijk kort na
dit onderhoud, den 21 Januari 1877, met zijn gewapende
lijfwacht en eenige rijtuigen te Pretoria binnengekomen. Een
aantal »loyale" en opgewonden personen waren dwaas genoeg
de paarden van zijn rijtuig te spannen en dit zelf te trekken
naar het huis, waar hij zijn intrek zou nemen. Het geheele dorp
echter toonde zich volstrekt niet buitengewoon opgewonden.
Personen, die den intocht hebben bijgewoond en het dus
weten kunnen, beweren, dat er geen tien Burgers bij tegenwoordig
waren.
Op 26 Januari 1877, had de eerste Conferentie plaats
tusschen den President met zijn Uitvoerenden Raad en
Shepstone. Deze begon dadelijk te spreken over de innerlijke
zwakheid van de Republiek en over het feit, dat zij Secocoeni
niet tot onderwerping had kunnen brengen, waardoor hij
vreesde last te zullen krijgen van de Kaffers in Harer Majesteits
gebied. Ten einde deze zaken nader te behandelen,
werd er door den Uitvoerenden Raad een Kommissie benoemd,
bestaande uit Kruger en Staats-Procureur Jorissen. Kruger
echter weigerde op deze Conferentie beslist over zaken te
spreken, die de onafhankelijkheid van de Republiek raakten,
en zoo kwam er niets van terecht. Shepstone had bovendien
verschillende malen een onderhoud met President Burgers,
en deze besloot nu den Volksraad in buitengewone zitting
bijeen te roepen. In de maand Februari had deze buitengewone
zitting van den Volksraad plaats. De eerste zaak, die
behandeld werd, was de vredesaanbieding van het Kaffer-
Opperhoofd Secocoeni. Burgers had, zooals hiervoren reeds
gezegd, na de terugtrekking van de Burger-Kommando's
verschillende sterke vrijwilligerscorpsen achtergelaten, die