K-,\ (., mai el 4

66 REGEERING VAN PRESIDENT BURGERS.
Engelschen, toegeeigend, zonder er eenig recht op te hebben.
Trachtend uit de moeilijkheden te geraken, liet zich President
Pretorius tot het aangaan van arbitrage met Mahoera, Montsioa
en Waterboer verleiden. Dit was een politieke fout en zeer
tegen den zin van Kruger, die van oordeel was, dat de
Republiek geen arbitrage over haar eigen gebied en met
haar eigen onderdanen kon en behoefde te aanvaarden.
President Pretorius echter verzocht Keate, den Gouverneur
van Natal, als arbiter op te treden en deze kende al de
betwiste gronden aan de drie Kafferhoofden als onafhankelijke
eigenaren toe. Kapitein Mohilo, eveneens een Kafferhoofd,
was een der getuigen in deze zaak. Hem werd gevraagd of
hij ook niet had geholpen om die gronden te zuiveren en
bewoonbaar te maken. Hij antwoordde : „Ja, ik heb wel
geholpen, maar ik bleef altijd achter de blanken, evenals
een jakhals, die de kudde volgt om te zien of hij niet hier
of daar een lam kan wegvangen." Hem werd toen gezegd,
dat hij ook een deel van die gronden zou krijgen, waarop
hij zich een oogenblik in gepeins verdiepte en toen verklaarde :
„Neen baas, ik word bang ; die Molimo (God) zal kwaad op
mij worden. Toen de Kaffers van Selikatse ons vermoordden,
kwamen de witmenschen, door den „Molimo" gezonden, om
ons te redden. Hoe kan ik nu mijn voet op den nek van
mijn verlosser zetten ?" Hij herinnerde er nog verder aan
hoe Selikatse, als hij aasvogels boven zijn kraal zag zweven,
oude Kaffers liet afmaken en ze tot voedsel aan deze
vogels gaf. En de blanken, die hen van zulk een wreed
bestuur hadden bevrijd, wilde hij niet in hun rechten krenken.
Door de Regeering van de Zuid-Afrikaansche Republiek
was eene Kommissie benoemd om de zittingen van het
scheidsgerecht bij te wonen. Van die Kommissie was ook
Kruger lid. Zij protesteerde tegen de uitspraak van Gouverneur
Keate, en diende een verslag bij den Volksraad in,
waarin zij ook de handelwijze van President Pretorius
afkeurde. De Volksraad vereenigde zich met dit oordeel,
tengevolge waarvan President Pretorius zijn ontslag nam.
Het protest had tenminste die uitwerking dat de Republiek