K-,\ (., mai el 4

64 NIEUWE NATURELLEN-OORLOGEN.
Het volgend jaar (1868) ging Kruger weer, en thans
slechts vergezeld van een enkelen Burger, naar de districten
Waterberg en Zoutpansberg om te zien hoe de stand van
zaken daar was. Bij Makapaanspoort r) vond hij alle Kafferkapiteins
uit den omtrek bijeen. Zij zagen hem zeer verbaasd
aan, omdat zij hem niet verwacht hadden. Zij wisten
wel dat hij kwam. maar hadden gedacht dat hij hen door
boodschappers zou laten oproepen om bij hem te komen,
en waren nu aan het beraadslagen, hoe in dit geval te
handelen. Zij hadden nooit kunnen denken. dat hij zich alleen
tusschen hen zou wagen. Daar hij echter zonder zijn argwaan
te laten blijken, in de Kafferstad uitspande en aan de
Kapiteins de noodige instructies gaf, hielden zij zich rustig.
Zij begroetten hem met de woorden : „Als het vrede is, dan
is het vrede, en als het oorlog is, dan is het oorlog." Hiermede
wilden zij te kennen geven, dat zij overtuigd waren,
dat Kruger vredelievend gezind was, omdat hij zich alleen
onder hen had begeven.
Van Makapaanspoort vertrok Kruger naar Zoutpansberg,
vvaar een van de Kapiteins, die het vorige jaar nog tegen
hem had gevochten, hem zijne onderwerping kwam aanbieden.
Kruger maakte zich de reis niet alleen ten nutte. om de
Kapiteins persoonlijk op te zoeken en tot kalmte aan te
manen, doch ook om een census van de Kaffers op te maken,
vat tot de plichten van den Mommandant-Generaal behoorde.
Dat wil zeggen aan de westzijde, want de Kaffers, die aan de oostzijde
woonden, had Kruger reeds een jaar vroeger weggebracht.