K-,\ (., mai el 4

5 2
DE BURGER-OORLOG (1861-1864).
„Maar wie is oom dan?" „Paul Kruger," was het antwoord.
Zoodra de jonge man dit hoorde, schrikte hij zoo, dat hij
bijna niet op zijn paard kon komen. Kruger wilde hem
tegenhouden om hem zijn naam te vragen, doch kreeg geen
ander antwoord dan uitroepen van schrik, en weg was de
jonge man.
Op zijn terugreis van Heidelberg naar Pretoria, had Kruger
nog een grappiger voorval. Hij kwam in gezelschap van
den reeds genoemden Kommandant Jan Marais, op de plaats
van een zekeren Strijdom in het distrikt Pretoria. Mevrouw
Strijdom, die alleen thuis kwam, wist niet beter, of Kommandant
Marais behoorde tot de Schoemans partij en dacht
niet anders dan dat hij met een zijner officieren gekomen
was. Haar echtgenoot was aangeschreven om als Jurylid
de zittingen van het Hooggerechtshof bij te wonen ; doch
had aan deze oproeping niet voldaan en was dientengevolge
veroordeeld tot £ too boete, waarop hij de vlucht bad genomen.
Mevrouw Strijdom nu deelde haar bezoekers mede,
dat haar echtgenoot niet thuis was, omdat ,die Paul Kruger"
hem, wegens zijne weigering om in de Jury te zitten, tot
Too boete had veroordeeld. Natuurlijk was deze straf hem
door het Hoog-Gerechtshof en niet door Kruger opgelegd ;
maar al haar haat richtte zich tegen Kruger. Zij sprak overigens
ook op zeer onvriendelijke wijze over de Regeeringspartij
en vooral over Kruger „die, om zoo te zeggen, het
hoofd van die partij" was.
Toen zij zoo ongeveer een half uur gesproken had, kwam
Jan Bantjes, die tot de Regeeringspartij behoorde, binnen.
Hij groette Kruger met een „Ah ! wel Generaal, hebt gij
Marais als gevangene meegebracht." „Neen," antwoordde
Kruger, „hij gaat vrijwillig met mij mee naar den Krijgsraad."
Mevrouw Strijdom merkte toen eerst met wien ze gesproken
had, en schrikte geweldig. Smeekend sprak zij nu tot Kruger
,,Ach, mijnheer de Generaal ! ik kende u niet. Neem het
mij toch niet kwalijk, dat ik zoo gesproken heb. Ik ben zeer
bang van aard en daarom spreek ik de menschen altijd naar
den mond om geen onaangenaamheden te krijgen. lk sprak