K-,\ (., mai el 4

VERANTWOORDELIJK. 39
overlegde nu bij zich zelf en antwoordde toen : „Ja, wat zal
ik daarop zeggen .. het is de natuur."
's Avonds laat liet Kruger Masoes nog eenmaal bij zich
roepen. Masoes kwam, maar nu als een gewone Kaffer gekleed,
dat wil zeggen, zonder Europeesche kleeren. Toen hij binnenkwam,
zei Kruger tegen hem : „Waar blijft Masoes zoo lang?
Kan hij niet komen, als ik hem laat roepen ?" Masoes antwoordde
: „Ik ben Masoes." „Zoo," zei Kruger. „ben-jij
Masoes? Hoe komt het dan, dat gij als een meid gekleed
zijt ?" waarop Masoes hartelijk lachte.
Nog denzelfden avond werd er tusschen Kruger en Masoes
een overeenkomst getroffen, die onmiddellijk een eind aan
den oorlog zou maken. Masoes verbond zich, zijn Kaffers
terug te roepen, zoodra hij mededeeling zou hebben ontvangen,
dat de Oranje-Vrijstaat de overeenkomst goedkeurde.
Een vredesverdrag werd opgesteld en den volgenden morgen
geteekend....
Masoes noodigde toen Kruger uit nog wat bij hem te
blijven. Hij wilde hem een mooi rijpaard geven. Kruger nam
de uitnoodiging aan, hoewel generaal Fick en Schoeman
niet langer wilden wachten en alleen vertrokken. Masoes
gaf hem toen een uitmuntend rijpaard ten geschenke. De
Regeering van den Oranje-Vrijstaat keurde later het verdrag,
dat .Kruger met Masoes had ontworpen, goed en hiermee
was de eerste Basuto-oorlog ten einde.
Nog voor zijn vertrek van Masoes' stad kreeg Kruger een
boodschap van President Pretorius dat hij onmiddellijk terug
moest komen, om als Generaal (of beter assistent-Generaal)
met een Kommando op te rukken tegen Gasibone, een Kafferkapitein
aan de Hartsrivier. Deze Kapitein had eenige blanken
vermoord, een nude vrouw en een meisje van i8 jaar weggevoerd
en vee van de Boeren gestolen.
Kruger vertrok onmiddellijk, na ontvangst der boodschap,
te paard naar de Magaliesbergen, in het district Rustenburg,
en legde in drie dagen tijds meer dan vijftig uren te paard af.
Intusschen was er alreeds een Kommando opgeroepen, dat
nabij Klerksdorp op hem wachtte. Na een dag op ziju plaats