K-,\ (., mai el 4

BEGIN VAN KRUGER'S OPENBAAR OPTREDEN. 25
De volgende oorlog waaraan Kruger deelnam, was de
expeditie van 1853, onder Kommandant-generaal Pretorius,
Boeren, doch ook een staatkundig. Er kon in Zuid-Afrika slechts een beschaving
heerschen, die van den blanke, en waar slechts een handvol witmenschen
waren om de honderd-duizend donkere inboorlingen aan de wet te doen
gehoorzamen, daar was strengheid noodzakelijk. De zwarte moest weten, dat
hij eerst in de tweede plaats kwam, dat hij tot de ondergeschikte klasse
behoorde, die gehoorzamen en leeren moest. Opdat men echter niet zou meenen,
dat de vriendelijke en verstandige houding der Boeren in dit vraagstuk van
den lateren tijd is, zij er hier op gewezen, hoe Kruger zich in zijn staatkundig
programma, bij de eerste Presidentsverkiezing en later als President in naam
van zijn Volk over deze kwestie heeft uitgesproken
„De naturellen-politiek in een Republiek met de zoo talrijke Kafferstammen,
die onder ons en rondom ons wonen, biedt buitengewone moeilijkheden ; als
grondbeginsel moot hierbij steeds gelden, dat de barbaarschheid in toom gehouden
en door gerechtigheid en beschaafdheid beheerscht wordt." En verder:
„Men spreekt veel over een algemeene inboorlingen-politiek in de verschillende
staten van Zuid-Afrika. leder, die de moeilijkheden van dit vraagstuk
kent, zal zekerlijk met mij samenstemmen, wanneer ik hem voor den
grootsten weldoener van Zuid-Afrika verklaar, die een volkomen bevredigende
oplossing van dit vraagstuk kan geven. Zulk een man zal waarschijnlijk eerst
nog geboren moeten worden. Wat intusschen ooze Republiek betreft, zoo is de
plicht of de taak der Republiek duidelijk en eenvoudig: iedere Kafferstam
binnen onze landgrenzen moet het gezag van onze Regeering leeren eerbiedigen,
de wet, die ook hem ten goede komt, nakomen, zijn aandeel in de algemeene
lasten dragen. Wanneer de heillooze invloed van vreemden en vijanden der
Republiek, die thans deze ongelukkige Kaffers zoo vaak voorpraten, dat zij
zich niet behoeven to beschouwen als onderdanen van de Republiek, eenmaal
uit de wereld zal zijn, dan is de tijd gekomen, waarin de naturellenstammen
de zegenrijke vruchten zullen plukken van het oude grondbeginsel der Republiek,
volgens welk beginsel elken stam van beduidenis onder de bescherming der
Regeering een zeker gebied zal worden aangewezen. 'Want wat in de Conventie
(van 1881) over deze gebiedsaanwijzingen staat, is niets anders als de oude
wet der Republiek. Voor de toekomst hoop ik, dat het nog eenmaal door
Gods zegen zoo ver zal komen, dat orde, arbeidzaamheid en godsvrucht ook
den Kaffer tot een gelukkig en tevreden onderdaan der Zuid-Afrikaansche
Republiek zullen maken."
Aan het slot zijner rode bij zijn inzwering tot Staatspresident in 1888 zeide
Kruger in verband met zijn vermaning aan de kinderen en de onderwijzers, en
de voordeelen van het school-onderricht der Republiek : „Ook tot u, kleurlingen,
een kort woord : Gij hebt recht op de bescherming der wet van deze Republiek,
of gij ook de gelegenheid, die u geboden wordt, om een opvoeding te genieten,
zult benutten, hangt van u af. Het staat u vrij beschaving aan te nemen of ze
to weigeren. Ook voor u smock ik om den zegen des almachtigen Gods "