You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
JEUGD EN PARTICULIER LEVEN. 19<br />
tree. Daar bleef hij staan blaffen en met alle moeite konden<br />
wij hem niet van de plek krijgen. Wij wierpen hem<br />
met steenen, doch alles was te vergeefsch. Hij was te bang<br />
om van ons weg te gaan naar de andere honden, die bij<br />
de leeuwen waren ; maar ook te trouw om ons te verlaten.<br />
Plots<strong>el</strong>ing vi<strong>el</strong> een der leeuwen de andere honden aan, die<br />
in alle richtingen wegstoven. Een der leeuwen stormde nu<br />
op ons los en toen was de bange hond de eenige, die niet<br />
vluchtte. Hij beefde en jankte van vrees en keek <strong>el</strong>k oogenblik<br />
om naar zijn baas of deze nog niet op de vlucht ging.<br />
Maar zijn baas bleef en zoo bleef de hond ook op zijn post.<br />
Reeds was de leeuw tot op tien tree van den hond genaderd,<br />
toen hij door ons werd neergeschoten. Maar toen was<br />
ook de bange hond de eenige die hem beetpakte, de andere<br />
honden waren nergens meer te bekennen. Hij was bijna<br />
gestorven van angst, maar om zijn baas was hij gebleven.<br />
Het was in het jaar 1845, dat ik nabij Secocoeni's stad en<br />
niet ver van de plaats, waar de Spekboomrivier in de Steenpoortrivier<br />
vloeit, met mijn vrouw en mijn broeders Douw<br />
en Theunis en den broeder van mijn eerste vrouw was uitgespannen.<br />
Ik ging in den loop van den dag het v<strong>el</strong>d in<br />
om wat wild te schieten en nam mijn groot vier-pondergeweer<br />
mee. Ik was te paard. Na een uur rijdens kwam<br />
ik op een rhenoster uit, en schoot. Ik kwetste het dier<br />
alleen, dat toen in een ruig bosch vluchtte. Ik sprong dad<strong>el</strong>ijk<br />
van mijn paard en stond zoowat een vier tree van het dier<br />
om dad<strong>el</strong>ijk weer in het zad<strong>el</strong> te kunnen springen, als de<br />
rhenoster mocht omkeeren en mij aanvallen, voor ik een<br />
schot kon lossen. Doch ik kreeg nog een kans mijn geweer<br />
of te schieten. Bij dit schot barstte mijn vier-ponder echter<br />
juist op de plaats, waar ik het met mijn linkerhand vasthi<strong>el</strong>d.<br />
Mijn linker duim lag met het slot en den laadstok van mijn<br />
geweer voor mij op den grond ; terwijl de loop achter mij<br />
was gevallen. Ik had echter geen oogenblik tijd om tot bezinning<br />
te komen ; want het dier stormde reeds op mij los. Ik sprong<br />
dus sn<strong>el</strong> op mijn paard en joeg terug, achtervolgd door den
Change language