You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
6 JEUGD EN PARTICULIER LEVEN.<br />
water, waarin ik terechtkwam, toen ik omsprong. De buff<strong>el</strong><br />
vi<strong>el</strong> er ook in. Mijn geweer lag ook in het water, en was<br />
dus van geen nut meer voor mij, De buff<strong>el</strong> stootte naar<br />
mij, doch bleef met een harer hoornen in den wal vastgeslagen.<br />
Toen greep ik den anderen hoorn en trachtte den kop<br />
van het dier onder water te duwen om de buff<strong>el</strong> te smoren.<br />
Dit ging echter zeer moeilijk, want de hoorn was glibberig<br />
van het modderwater. Ik moest beide handen gebruiken en<br />
alle krachten inspannen om haar kop onder water te houden.<br />
Ziende dat mijne krachten ten slotte uitgeput zouden raken,<br />
liet ik mijn eene hand los om een groot jachtrnes, dat ik op<br />
mijn heup droeg, te krijgen en de buff<strong>el</strong> daarmede dood te<br />
steken. Mijn eene hand was echter te zwak om het dier<br />
vast te houden. Het rukte zich los en richtte zich op. Het<br />
was echter al in zeer treurigen toestand, bijna gesmoord en<br />
de oogen vol modder, zoodat het mij niet kon zien. Ik sprong<br />
toen ook op en verborg mij achter een boschje ; terwijl de<br />
buff<strong>el</strong> in een tegenovergest<strong>el</strong>de richting wegliep. Toen zij<br />
verdwenen was, ging ik mijn geweer uit de po<strong>el</strong> halen. Ik<br />
zag er verschrikk<strong>el</strong>ijk uit, bedekt met modder en slijk. Theunissen<br />
had w<strong>el</strong> gehoord dat er iets aan den gang was, doch<br />
kon mij in de ruige bosschen niet met zijn paard te hulp<br />
komen. Na mij wat gewasschen te hebben, vervolgde ik de<br />
andere buff<strong>el</strong>s en slaagde er toch nog in er een te schieten.<br />
Op de expeditie naar S<strong>el</strong>ikatse, die kort te vor en onze<br />
menschen overvallen en vermoord had, werd ik met een<br />
sterke patrouille van Wonderfontein, waar onze wagens achterbleven,<br />
gezonden om te gaan zien waar S<strong>el</strong>ikatse was.<br />
In de nabijheid van den tegenwoordigen Olifantsnek, — die<br />
aan de vroegere aanwezigheid van v<strong>el</strong>e olifanten zijn naam<br />
dankt — vonden wij een grooten troep van deze dieren, die<br />
juist den nek overgingen.<br />
Mijn vader joeg ze na, doch kommandant Potgieter wilde<br />
niet dat hij er op schoot. Dit waren de eerste olifanten,<br />
die ik gezien heb.<br />
Het meest levensgevaarlijke oogenblik op mijn jachten was<br />
mijn wedloop met een olifant. Adriaan van Rensburg en ik
Change language