Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
JEUGD EN PARTICULIER LEVEN. 13<br />
te rans<strong>el</strong>en, als hij door onvoorzichtigheid of lafheid een<br />
aangeschoten stuk wild liet ontkomen. Den morgen dat wij<br />
op jacht trokken, was mijn geweer ong<strong>el</strong>ukkig niet in orde.<br />
Ik moest daarom een ander twe<strong>el</strong>oopsgeweer meenemen,<br />
waarvan de loop in het midden was 3oorgezaagd. 1k wist<br />
dus, dat als ik bijv. een neushoorn niet goed trof op een<br />
plaats, waar zijn v<strong>el</strong> het dunst was, het schot geen voldoende<br />
uitwerking zou hebben. Wij kregen drie neushoorns, een bul<br />
en twee koeien, de zoogenaamde ywitharnoster", een van<br />
het kwaadste soort, in het zicht. Ik zei Theunissen de twee<br />
koeien te volgen en hen niet uit het oog te verliezen. Ik<br />
z<strong>el</strong>f zou eerst den bul dooden en dan h<strong>el</strong>pen om de koeien<br />
te schieten. Wegens het dichte struikgewas (boschjes) moest<br />
mijn makker t<strong>el</strong>kens schieten, opdat ik weten zou, waar hij<br />
was. Ik joeg nu voorbij den neushoorn-bul, en sprong toen<br />
van mijn paard om te schieten. Ik liep hem toen zoo voor,<br />
dat hij op ongeveer tien treden van mij moest passeeren ; omdat<br />
ik zoodoende een goede kans wou krijgen om hem op de<br />
plaats to treffen, waar zijn v<strong>el</strong> het dunst was. G<strong>el</strong>ukkig trof<br />
het schot met dood<strong>el</strong>ijk effect. Ik sprong nu weer op mijn<br />
paard, ging dad<strong>el</strong>ijk in de richting, waar ik Theunissen hoorde<br />
schieten, terwijl ik onder het jagen mijn geweer laadde. Toen<br />
ik bij hem kwam, schoot hij juist voor de tweede maal<br />
op zijn neushoorn, die reeds gewond was. Het beest bleef<br />
staan. De boschjes waren niet zoo bijzonder ruig op deze<br />
plek, zoodat ik den tweeden neushoorn kon zien wegloopen.<br />
Toen ik mijn maat voorbijreed, riep hij mij nog toe, dat ik<br />
niet voor het beest uit mijn zad<strong>el</strong> moest gaan, want dat het<br />
zeer boos was en he<strong>el</strong> hard kon loopen.<br />
Ik sloeg echter geen acht op zijn waarschuwing, omdat<br />
ik wist dat hij altijd zeer voorzichtig was, sprong van mijn<br />
paard en liep den rhenoster schuins voorbij. Zoodra hij<br />
mij zag, pijlde hij onmidd<strong>el</strong>lijk op mij af. Toen hij ongeveer<br />
drie of vier meter van mij was, wou ik hem schieten, doch<br />
het dopje van den eenen geweerloop weigerde, en voor een<br />
tweede schot was geen tijd. Het dier was dicht bij mij en<br />
mij bleef dus niets anders over als om te keeren en te
Change language