K-,\ (., mai el 4

2 16 KRUGER'S VIERDE PRESIDENTSCHAP.
Volksvlijt" en een plechtige godsdienst-oefening in de Nieuwe
Kerk plaats hadden.
Weer in den Haag teruggekeerd, waar hij volgens het
oorspronkelijk plan zou blijven, omdat hij wegens zijn oogziekte
zoo snel mogelijk een goeden dokter moest raadplegen,
werd hij ernstig ziek ; waarschijnlijk had hij een kou gevat,
die spoedig in een zware aandoening der longen ontaardde.
Zijn toestand baarde zijn omgeving toen veel angst. Na zijn
herstel ging hij naar Utrecht, en bleef hier twee-en-een-halve
maand ; terwijl hij in dien tijd met gunstig gevolg een operatie
aan beide oogen onderging, die door Professor Snellen en
zijn lijfarts, Dr. Heymans, verricht werd. Vandaar ging hij
naar Hilversum, waar hij met zijn gevolg acht maanden in
de Villa Casa Cara woonde. Het verblijf aldaar werd slechts
onderbroken door een bezoek van enkele weken bij A. D.
W. Wolmarans te Scheveningen en door het reeds lang
bepaalde bezoek aan de Hollandsche steden. Zoo kwam de
President in Rotterdam, waar hij o.m. een boompje bezichtigde
in den Dierentuin, dien hij in het jaar 1884 geplant had, en
een tochtje deed op de Maas, waarvoor de reederij Fop
Smit hem een harer mooiste stoombooten, de „W. F. Lehmans"
ter beschikking had gesteld. Bij deze gelegenheid zag
hij ook met eerbied naar de oude kerk van Dordrecht,
waar de Synode van 1618/'19 tezamen is gekomen, welker
besluiten van zoo grooten invloed waren op de Kerk, waartoe
de President behoort.
En zoo kwam hij ook weder te Kampen, het Mekka der
Gereformeerde Kerk, dat hij reeds vroeger bezocht had. In
beide steden was de ontvangst zoo hartelijk als het maar
zijn kon. Kort na den terugkeer te Hilversum trof hem de
zwaarste slag zijns levens. Een kabeltelegram meldde dat
zijn echtgenoote gestorven was. Hoewel diep bedroefd, liet
hij zich niet terneer slaan, gesteund als hij werd door de
gedachte, dat de scheiding slechts tijdelijk was en niet lang
zou duren. En zijn geloof gaf hem ook de kracht een brief
van bemoediging en troost te schrijven aan zijn dochter,
Mevrouw Malan. Ten slotte noodigde hem A. D. W. Wol-