K-,\ (., mai el 4

162 PAUL KRUGER 'S DERDE PRESIDENTSCHAP.
zaak, dat sommige mijnen geen winsten afwierpen en andere
niet zulke groote winsten als de aandeelhouders wel wenschten,
was de overkapitalisatie der mijnen, het floteeren van
maatschappijen op waardeloozen grond, de reconstructie van
maatschappijen, waaruit grof voordeel door de financieele
huizen werd gemaakt, en ten slotte de speculatiegeest,
waardoor de aandeelen zoo hoog stegen, dat de houders er
onmogelijk nog hooger dividenden van konden trekken. En
zooals licht te begrijpen is, was het publiek in de macht en
het slachtoffer der geldmagnaten, die naar willekeur de aandeelen
konden doen dalen of stijgen.
De Kommissie, die te Johannesburg zat en een grout
aantal getuigen hoorde, stelde in haar rapport een aantal
aanbevelingen op om de industrie tegemoet te komen. De
voornaamste aanbevelingen waren :
I. Vermindering van de invoerrechten op levensmiddelen.
II. Treffen van een overeenkomst met andere Staten van
Zuid-Afrika voor het gemakkelijker verkrijgen en goedkooper
vervoeren van gekleurde arbeiders voor de mijnen.
III. Benoeming van een Kommissie om te onderzoeken of
het mogelijk zou zijn het dynamiet-monopolie op te heffen.
Hangende dit onderzoek zou de Regeering zelf dynamiet
invoeren en dat aan de mijnen verkoopen tegen kostprijs
plus 20 shillings invoerrechten.
IV. Een vermindering van de spoorweg-tarieven, gelijk
staande met 500,000 pd.st. van de bruto winsten der
Maatschappij.
Er waren nog eenige andere punten, doch deze zijn de
voornaamste.
De Regeering legde dit rapport ter behandeling aan den
Volksraad voor en dit Lichaam benoemde eene Kommissie
om het na te gaan en aanbevelingen daaromtrent te doen.
Over het rapport, dat deze Kommissie uitbracht, werden
lange debatten in den Volksraad gevoerd. En ten slotte
besloot men, dat de spoorweg-maatschappij haar tarief moest
verlagen, totdat een vermindering van 200,000 pd.st. op
hare inkomsten was verkregen en dat de Regeering een