Untitled

38
gast te doen opnemen bjj eene aanzienlijke en achtenswaardige
dame; ik zal in het ontbrekende van uw vermogen voorzien.
Eene zoo vrome en moedige dochter der Katholieke Kerk heeft
recht op een goed onthaal in de Pauselijke stad. En ik zal zor­
gen dat deze kleine, (hier legde hij vriendelijk de hand op Wil­
liams blonde lokken) aan eenen bekwamen opvoeder worde toe­
vertrouwd; ik heb goede verwachting van zijnen gelukkigen
aanleg."
„Maar, Hoogwaardige Heer! zoovele weldaden, hoe kan ik..."
„Dank het de heilige Bonaventura, die ons te zamen bracht,"
hernam de zonderlinge geestelijke, terwijl hij snel naar de deur
terugging, waardoor hij gekomen was.
„Men heeft mij een verkeerd denkbeeld willen geven van die
vrouw," zeide hij fluisterend tot Karre, die het tapijtbehangsel
voor hem ter zijde schoof. „Ik heb haar gansch anders gevon­
den dan ik vreesde. Over het andere spreken wij morgen. Doch
verzwijg Montalto wat hier voorgevallen is. En nu vaarwel, St.
Petrus zij met u!" en de ridder liet voor Anna's verwonderd
oog het rijke weefsel vallen waarachter zijn zonderlinge bezoe­
ker verdween.
„Neef!" zeide Anna, toen zij alleen waren, „uw biechtvader
belooft zeer veel."
„En zal het houden, mylady! gij weet niet hoe het mij
verheugt, dat hij zich uwer aantrekt."
„Heeft die bisschop van St. Jan Lateraan dan zooveel invloed ?"
„Herinnert gij u dan niet, dat de St. Lateraan zonder bisschop
is, als de Heilige stoel ledig staat?"
„Bij de Heilige Maagd!" riep Anna, rood en bleek wordende,
„wie konde op zoo iets bedacht zijn, het ongehoopt geluk van
zulk een eer, van zulk eenan zegen! William, mijn zoon! mijn
gelukkig kind! Groot is het heil, dat ons wedervaren is, en wat
laat zich niet hopen van zulk een begin!" Met hartstocht kuste
zij haar kind.