Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

72
638. [1621] Mei 6. Van G. Jacchaeus 1
.
Ampl. D. Quantum dolorem vulnus tibi inflictum incussit, tanta insperata libertas
voluptate perfudit: et labore supervacuo levavit; gestiebat enim animus solari eum,
qui de nostri ordinis hominibus et privatim et publice bene esset meritus. Cogitabam
tamen frustra ad patientiam hortari eum, qui certamen cum ipsa fortuna ultro
poposcisset. Memineram te illustre ingenium philosophia imbuisse non quidem ut
‘magnifico nomine’ - ut ait ille 2 - ‘segne otium velares’ sed quo firmior adversus
fortuita vitam traduceres. Quorum sane studiorum fructum uberrimum sensisse te
tot noverunt, quot nominis tui splendor perstrinxit. Et quanquam vota absentium et
desideria non valde iuvent, minuunt tamen nescio (quomodo) dolorem, et conceptam
de fortunae adversitate tristitiam. Quod sane in meipso quoad te maxime sensi cum
insperatus et gratissimus libertatis tuae nuncius cives nostros aedibus evocasset:
iurasses illic ab omnibus agi de imperii summa, provincia capta, aut Annibale
profligato; adeo sollicite omnes historiam narrabant. Illius diei et facinoris memoriam
sacravimus, conscio Baccho, omnium Deorum maxime populari. Ego tibi tuisque
vivo, simul etiam iuvenem istum 3 tibi commendo: cuius maximum votum est te videre
et alloqui. Vale vir Ampliss. prid. Nonas Mai. Lugd. Bata:
T.T.
Gilbertus Iacchaeus.
Adres: Viro Ampliss. D. Hugoni Grotio. Lutetiam.
In dorso schreef Grotius: Gilbertus Iacchaeus In. maio 1621.
639. 1621 Mei 8. Aan N.N. 4
.
Libertas, maximum huius vitae bonum et naturae convenientissimum, hoc habet
incommodi, quod eius utendae modum vix servat incauta mortalitas. Puto id mihi
evenisse, cum epigrammata 5 quibus ipse mihi sum gratulatus, quasi illa me libero
captiva non oporteret esse, emisi, unde primum ad amicos, deinde ad te etiam, vir
Illustris, pervenerunt, cuius censuram merito etiam seria operum reformident. Multum
fuerat ista semel legisse, tu vero etiam servare cupis, et quidem manu mea. Atqui
etiam amoenissimis floribus brevis est gratia et quae primo aspectu se commendant,
si multum, si saepe intuearis, ex satietate pariunt sui fastidium. Faciendum tamen
est quod iubes, quando me nihil tale merentem ita comitate tua obstrinxisti, ut etiam
contra pudorem meum obsequi tibi debeam. Habe ergo quod vis, vir eminentissime,
sed habe, quod rogo, non ut versus, sed ut
1 Hs. U.B. Leiden, cod. Pap. 2. Gedrukt Epistolae ex museo J. Brant p. 26. Over den schrijver
zie I, p. 213 n. 2.
2 Tacitus, Hist. IV, 5, 7.
3 Wie de jongeman is, die den brief overbracht, blijkt niet.
4 Afschrift Bibl. Nat. Parijs, fonds Dupuy 16 f. 98. Gedrukt Epistolae p. 55. De brief is
waarschijnlijk aan een der Fransche beschermers van De Groot, Jeannin, Boisise of Peiresc
geschreven.
5 Zie p. 68 n. 5.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2