Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

507
dat wat spade geschiede. Datter wierdt goedtgevonden - om redenen die men
secreet hielt - sodanige vergaderingen te continueren ende de cleyne aff te schaffen,
op 't verwachten van de wedercomste van een man uten Haege, die naerder
bescheyt brengen soude. De Calvin. niet wetende wat [te] dencken dat d'Armin. dus
aengingen, was een Borgem r . by Duyck 1 geweest clagen, die hem aen den Prince
gewesen soude hebbe, maer de Borgem r . hadde den ganck derwaerts gespaert.
De dienaers daernae den schout aengedient hebbende de nieuwe vergadering ende
de plaetsche, hadde het evenwel laten aenloopen. De man 2 , die te Leyden gevangen
ende gebannen was om de vergadering t'synen huyse gehouden, had van 't Hoff
mandement vercregen tegen Leyden. De Remonstranten van Bueren hadden by
request aen den Prince versocht executie by conniventie, de request was verleydt
van den Prince, die se selff in handen gegeven van een man van Bueren: men
soude een ander praesenteren. Dit is all dat ick hebbe, utgenomen dat my van
Hamborch geschreven wordt, dat men daer oock voor swarigheyt ende droevige
tyden vreest, indien de saeck tusschen den Keyser ende Denemarcken niet wordt
geaccordeert, doch datter hoope was van accoort: de Keyser wilde dat de Deen
eerst ontwapenen soude, onder belofte van den Sax, die sich borge wilde stellen
dat de Keyser daernae sijn volck soude doen vertrecken; de Deen ter contrarie, dat
de Keyser sijn volck soude eerst doen vertrecken, de Deen soude hem niet
vervolgen, alsoe hy maer en was gewapent tot defensie. Hier is seecker gerucht
geweest van 't innecomen van de silvervloot, seer rijck, in Sivilien; nu seydt men
dat het niet en is de silvervloot, maer een vloote van coopmanschap, doch seer
rijck. De schippers, die hyer uyt het Landt comen, spreecken alle ut een mondt veel
van den ellendigen staet onses vaderlands, ende datter moet verandering vallen:
dan sy spreecken nae haer verstant. Ick twijffel off ick U.E. verwitticht heb van een
saeck, my voor wat tijts uten Haege geschreven, die my notabel dunckt, indien 't
geen fabel en is: te weten dat d'overleden Prins in sijn sieckte had wonderlick
gedelireert over seecker hooft, dat hem tusschen de beenen lach, roepende
telckenmael, ‘wech met dat hooft, neemt dat hooft wech, dat tusschen mijn beenen
leydt.’ De lackay: ‘Mijn heer, daer leydt gheen hooft, ick sie gheen hooft.’ Hy: ‘neemt
het wech, het leydt tusschen mijn beenen.’ Dan Bogerman roert daer niet van 3 : 't is
maer een delirium. Die het my schrijft is een arch doorsnuffelaer, hy schrijft het
affirmate. Ick sall U.E. brieff aan d. Grevichovium met d'eerste gelegenheyt
voortschicken. M r . Tresel schrijft U.E. van de provisie, met dewelcke ick uws
joncxkens 4 cofferken, dat cleyn is, senden sal, tensy U.E. het anders ordonneere.
Ick wensche dat het joncxken dat mocht hebben. Mijn huysfrou meynt verstaen te
hebben dat daer lijnwaet voor hem in was, 't welck wy vresen hy van node sal hebben
gehadt, maer is niet mogelijck geweest voor desen te senden. Ick wilde dat hy dit
wiste. 't Sal nu met het ... van Uwe E. comen, nisi secus iusseris. Mijn huysfrou is
vry qualick te passe geweest, maer nu, God loff, beter. Sy doet U.E. ende deselver
huisfr., alsmede ick, d. Episc., M r . Tresel ende de syne mede hertelick groeten.
Desen 26. Decemb. 1625.
1 Den raadpensionaris.
2 Zie p. 499.
3 In zijn boekje: Het Christelijck overlijden van ..... Mauritius; zie p. 459 n. 11.
4 Zie p. 502 n. 1.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2