Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

506
Graecos familiae hoc habuisse proprium, ut quasdam haberent velut haereditarias
impressas corpori notas. At Camerariorum gens nativa et probitatis et eruditionis
suae signa in sermone ac literis praefert. Quare merito mihi gratulor et cum viro
clarissimo, parente tuo, meis in patria necessariis amicitiam intercedere, et mihi ipsi
tecum aliquid contractum familiaritatis. Illud tantum dolet, quod non ita sunt res
meae, ut opere quoque potuerim ostendere, quanti maiores propinquosque tuos
teque, et ob ipsorum et ob tuas nihil degenerantis virtutes, faciam. Aliud cum
praestare non possim, votis tam egregiam indolem prosequar, ut omni genere
bonarum artium instructa in avitas laudes succrescat. Magno tibi eam ad rem usui
esse potest hospes 1 non in iure tantum civili, sed et in literis omnibus, quod abunde
monstravit, eruditissimus, cui me non alienum esse arbitror, cum fratre eius
amicissime utar: gaudebo tamen per te quoque ei innotescere. Rediit ad nos a rure
suo Dolotius 2 , cultor familiae vestrae, qui et ipse cum amicis caeteris officiosissime
te salutat. Uxor quoque mea pro missa salute gratias agit, tibique ac omnibus
caritatibus tuis omnia optima optat. Lutetiae 18 Decembris 1625.
Tuus tibi addictissimus
H. Grotius.
1043. 1625 Dec. 26. Van J. Wtenbogaert 3
Mijn heere.
Tot noch verwacht hebbende op't schryven van den vriendt 4 , daer ick meest op
sie, sal ick U.E. seggen dat ... 5 hebbe van elders, hoewel het niet veel om 't lijff heeft,
ende dat tot antwoort op de uwe seer aengename v[an den].... daervan ick U.E.
seer bedancke. Men schrijft dat de kinderen d. Hogerbetii zal. 't proces aengaende
de confiscatie .... op restitutie binnen ses jaeren, dan dat de fiscus wel mocht
appelleren; dat 't versoeck van de gevangenen wat in stilte ..... proceduren t' Utrecht
niet voort en gaen, niettegenstaende de Staten Generael op clachten groff ende
groot dat d' Armin. het daer tot boven.... tot vorderinge van de executie hadden
geschreven; dat men tot Nimm. weder begonnen had te spreecken van 't innehaelen
van [de ge]vallen boeten. Tot Rott. heeft men genoch gepredickt opentlick in grote
vergaderingen; velen waren boven ontboden by borgem[eesteren ende] te gelijck
in Schepencamer: eenige quamen, eenige niet; men socht den comparanten te
persuaderen, op toesegginge [van de] vervallen boeten quijt te schelden, dat sy
souden beloven noch haer huysen tot vergaderingen te leenen, noch in deselve te
verschynen, doch te vergeeffs, ende men liet se gaen nae huys op beraedt. Het slot
van een grote schuer by de magistraet hermaeckt sijnde, ende van den officier
bewaert op den predickavont, is evenwel daernaer geopent ende daerin is voor
meer als twee duysent menschen gepredickt; noch waren der honderden wech
gegaen eer de schuer geopent wierdt,
1 Waar en bij wien Camerarius thans vertoeft, blijkt uit den brief niet.
2 Ook in n o . 942 genoemd.
3 Hs. Bibl. Rem. Gem. Rotterdam. Gedrukt Brieven van Wtenbogaert, ed. Rogge II: 2 p. 345.
4 Zie p. 480 n. 4.
5 De brief is beschadigd.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2