Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

498
doncker op de 12 teeckenen van 't jaer, daertoe tenderende, dat hy op het stuck
soude letten, vermits de Son in Libra geweest sijnde Scorpio volchde, ende dat, de
Schutter misschietende, Capricornus wel mocht volgen ende hy soe daernae met
water begoten worden ab Aquario, dat hy achter 't net visschen soude etc. 't Was
soe eene fantasie, die in mijn herssenen sweeffde; door de noodinge Apocalypseos
verstae ick 't selve dat U.E. seydt, off 't gehele stuck. Ick denck hy met my wat heeft
willen drollen ut de Apoc., gelijck ick had gedaen met hem ut de 12 teeckenen. Als
ick de waerheyt seggen sal: Ick heb op dat dessein even alsoe weynich staets
gemaeckt, door inbeeldinge dat de vierde post 1 , off by irresolutie off by
onmogelickheyt, niet soude gevoecht worden, als U.E.; nochtans my gelatende als
een die hoope scheppe ende haere wijsheyt veel vertrouwe, om haer door 't bethoon
van cleynachtinge haeres goeden yvers niet te doen verslappen, denckende misselick
wat God doen wil. Ende soe gae ick noch, niet latende meteen te openbaren dat
wy grote reden hebben te twijffelen, die oock dagelicx meer in mij toenemen. U.E.
consideratiën op de trefves sijn oock all lang geweest de myne, ende quelt my
altemet niet weynich, dat men gedrongen wordt alle gedachten van vrede, late staen
propoosten, te moeten laten varen, indien men niet ick weet niet waervoor wil
aengesien sijn. Dan my dunckt waer ick mijn gedachten tusschen God ende my
keere off wende, dat ick 't schip op d'een off op d'ander manier sie te gronde gaen,
met alle die daerinne sijn: quicunque tamen invocaverit nomen Domini, hic salvus
erit. Niet seeckerder in mijn gemoet, dan dat 's lands welvaren niet gesocht en wordt,
maer dat - soe een lepidus rhytmus in Brabant onlancx utgegaen seydt -:
Hi simii castaneas
Quas captant infideles
Ex foco captant ungulis
Non propriis, sed felis.
Ten propooste van desen rythmo, ende dese selve saeck - hoewel ick des rymers
scopum niet toe en stae - sal ick er noch drie verhaelen, die ick daerut onthouden
hebbe:
Interrogatur Aertsius 2
Quid ipse procuravit?
Quid Statibus, Britanniae
Et Regi praesentavit?
Addixit, sed clam, plurima
Quae forte praestitisset,
Ni Deus fraudes hominis
Sat cito detexisset.
Et ille tamen sapere
Et poterit servare,
Quod acquisivit undique
Divitiarum mare.
Dan ick meyn dat U.E. 't leurken gesien heeft. Ick keere tot Uwer E. schryven. Van
de Jarretière 3 had ick noyt gehoort. 't Avancement van de Rey-
1 Zie p. 480 n. 6; p. 508 n. 7.
2 Fr. van Aerssen.
3 Het verleenen van de Orde van den Kouseband aan Frederik Hendrik, dat echter eerst in
1627 gebeurde.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2