Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

483
iudicum delegatorum nomine Regio. Male vult ea Curia Cancellario 1 et aliis publica
negotia tractantibus, quod priscos iurisdictionum terminos evocationibus et
delegationibus immutent. Videbimus quo res ista eventura sit: item negotium
Rupellanorum, qui putantur claudendi undique. Verrua in Pedemontano fine adhuc
defenditur. Quid Marchio Coeuvrius 2 post acceptam nuper cladem agat, ignoro.
Legatus Pontificius 3 Lugduni se minus honorifice acceptum queritur. Inter ea quae
cum Mermanni sarcinis perierunt erant literae meae ad vos, ad Mylium, Hogerbetii
filium, Kenenburgii filium 4 et alios, uxoris ad Vosbergii uxorem 5 , ad te, ad
Graswinckelium, ad Basii uxorem 6 , ad Kenenburgii, ad Hogerbetii filias. Salus nunc
si placet per te nuntiata literarum vicem supplebit. Keneburgio exemplar 7 ex tuis
dari nolim. Non sunt enim de charta optima. Nos videbimus quid de uno aut altero
quae nobis restant exemplaribus faciendum sit. De butyro iterum uxor aurem vellit.
Vale cum parentibus, puerpera et filio. 16 Octobris 1625.
Aveo scire quid futurum sit ex novo foedere 8 de piscatu sub littus Britannicum, de
captura balaenarum, de mercatu in Anglia et vectigalibus, de Indicano commercio.
Tui amantissimus Frater
H. Grotius.
1022. 1625 Oct. 16. Aan B. Aubéry du Maurier 9
.
Et tuam et tuorum prosperam valetudinem intelligere tam mihi coniugique meae
dulce fuit, quam honorificum, quod de nostra curam suscipis, et res nostras votis
tuis adiuvas. Spes, quae nobis datur ex Hogerbetii meliuscula fortuna, haud sane
magna est. Senex optimus post septem annorum captivitatem, sub gravi cautione
Lupistenio permissus est in locum laxiorem migrare, sed ubi villae unius finibus tam
misera libertas circumscriberetur. Et hoc ipsum tam tenue beneficium magno illi
constitit. Intra mensem enim exhausto avidius, quo tam diu caruerat, aëre, in morbum
incidit, ex quo veram libertatem, id est mortem, invenit. At liberi, eo iam mortuo,
suppliciter postulantes bona sibi reddi, nihil impetrarunt. Mylii res melius procedunt;
nam praeterquam quod libertatem et bona illibata recepit, etiam nuper, in Principis
Mauritii funere dignum sua familia locum obtinuit. Sed illi nimirum nulla obstat res
iudicata, cum solo decreto percussus fuerit. S. Salvatoris in Brasilia oppidum, quod
ab adiacente sinu Baiam vocant, ipsis Maii Kalendis in Hispani venit potestatem. Id
hactenus apud plebem nostram prudenter dissimulatum, diutius tegi non potuit,
domum pervectis non paucis eorum, qui dediderunt; quos aliquamdiu apud se retinuit
Hispanus, partem nunc
1 D'Aligre.
2 De markies de Coeuvres.
3 Francesco Barberini, zie p. 432 n. 5.
4 Jacob, de zoon van Otto van Zevender; zijn moeder was Bertha van Brienen.
5 Barbara Panhuys, de vrouw van Caspar van Vosbergen.
6 Zie p. 239 n. 1.
7 Van De iure belli ac pacis.
8 Het verdrag van Southampton van 17 Sept. 1625.
9 Gedrukt Epistolae p. 74. Antwoord op n o . 1015.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2