Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

466
Mss. Loquitur autem Cicero non ex sua tantum sed et ex Senatus persona. 156. Et
trabibus mixtis avidos typhonas aquarum. Mss. habent ‘pythonas’, et exponunt
scholiastae ignes forma serpentum. Forte ‘siphonas’ legendum. Plin. II. 49: Ex
eodem genere et in longam veluti fistulam nubes aquam trahit. 176. Boebeida. Mss.
variant. Sed veram esse hanc lectionem docet nos Strabo lib. IX. 177. vultus tenebris
mirantur apertos. Imo ‘opertos’ ut habet Mss. consensus. Vident alter alterius ora
subitis tenebris obducta. 199. Prospexitque polos. ‘Perspexitque’ habent omnes
Mss. 301. Quone poli motu. Simile loquendi genus in X 1 : quantosne tumores Mente
gerit famulus Magni cervice revulsa. 335. locasses. Reddidimus antehac rationem
huius lectionis. Si tamen cum Mss. malis ‘locasset’, refer ad Caesarem. Si, inquit,
Caesar totidem alios Caesares in acie constituisset non poterant magis ad pugnam
calere. 584. Torquataque nomina legum. Ita nos olim. Sed nunc sequor V.A.
Iohannem Rutgersium, qui distinctione locum sic sanat: ‘Torquataque nomina, regum
Saepe duces’. 623. qui pectora telis Transmittant. Mss. ‘quis pectore tela Transmittat’.
676. fatisque probatum Te praesente mori. Miror Mss. omnes habere ‘fatisque
negatum’. Forte scripserit Lucanus ‘rogatum’ ut allusio sit ad legum rogationes. 746.
A victis rapiantur opes. Scribe ex fide Mss. ‘rapiuntur’. Nisi praecedis Pompeianos,
iam illi rapient supellectilem quae in castris est, quaeque vobis victoriae iure debetur.
746. nec plura locutus. Hic quoque prior editio habuit ‘sic milite iusso’, quod
manuscripti testantur. 780. aut cum desisset Agaue. Probet hanc nostram
emendationem Ms. P.
In librum VIII. 248. Telmessidos undae. Variant nonnihil Mss. Sed vera haec lectio.
Telmessus urbs apud Plinium, apud Strabonem et Stephanum Τελμισσός. Est in
confinio Lyciae et Cariae. 251. te primum, parva Phaselis. ‘Phaseli’ vocante casu
Ms. P. rectius. 260. Selinus. Et hic variant manuscripti. Sed vera haec lectio. Selinus
fluvius est Ciliciae apud Strabonem. 463. Nec tenuit Casium nocturno lumine
montem. Nullus hic locus Casio monti, qui post aliquanto memoratur. Mss. habent:
‘Nec tenuit gratum nocturno lumine montem’. Chimaeram intelligit ‘montem noctibus
flagrantem’ ut loquitur Plinius V. 27 2 . 716. Infaustus Magni fuerat comes. Ms. P.
‘Infaustus fugae’; unde scribere liceat: Infaustusque fugae fuerat comes. 864.
Inclusum fusco venerantur cespite fulmen. Nollem a me sollicitatum hunc locum.
Nam Mss. omnes ut et vulgati habent ‘Thusco’. Sensus est: Non mirum si Pompeius
tam vili tumulo conditus honoratur; nam et multi qui in Capitolio sacrificare
insuperhabent, venerantur molem terream cui ab aruspice inclusum est aliquid quod
erat fulminatum. Supra libro I 3 :
Aruns dispersos fulminis ignes
Colligit et terrae maesto cum murmure condit.
Hominem fulmine exanimatum cremari fas non est; condi terra religio tradidit, est
apud Plinium 4 .
In librum IX. 40. Phycunta. Urbs est Cyrenaica contra Taenarum. Meminerunt
Plinius IV, 12, V, 5 et Stephanus. 75. resedit. rectius Ms. P. ‘residit’. Sequitur
‘vanescit’. 137. gestata per urbes. ‘per urbem’ Mss. omnes. 196. Quaeque dari
voluit, voluit sibi posse negari. Dion. 5 ῾Ο μὲν Πομπήιος παρ᾽ ἑϰόντων τετιμᾶσϑαι ϰαὶ
ἐϑελόντων προςτατεῖν ϕιλεῖσϑαί τε ἐσπούδαζε, τῷ δὲ (Καίσαρι) οὐδὲν ἔμελλεν εἰ ϰαὶ
ἀϰόντων ἄρχοι ϰαὶ μισοῦσιν ἐπιτάσσοι τάς τε τιμὰς αὐτὸς ἑαυτῷ διδοίη.
1 Luc. X, 99.
2 Plin. N.H. V, 28.
3 Luc. I, 606.
4 Plin. N.H. VII, 53, 54.
5 Dio Hist. Rom. XLI, 54.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2