Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

457
geven, soe niet, overleggen wat te doen sal staen. Wy meynen dat d'onse
remonstrantie overgeven sullen aen S. Ex e ., als die in den Haage sal sijn gecomen.
Want all schijnt de hope kleyn, dient evenwel dat devoir gedaen onses bedunckens.
De Heere stiere alles, ons mede, nae synen wille. De tentatiën van de Roomsche
sijn groot ende mochten soe eenen wedervaren, die daertegens eenige gheestelicke
versterckinge soude van noode hebben. Maer wetende dat U.E. overvloedich
voorsien is met kennisse ende Goddelicke wijsheyt, hebben wy niet dan God te
dancken over Uwer E. constantie, niet twyfelende off sijn genade en sal deselve
segenen, ende U.E. meer ende meer in't goede verstercken.
Mijn heer, wie is doch die Synesius 1 ? Is't die Cyrenius de quo Euagrius l. I, c. 15?
Indien jae: wensche te weten off niemant die hystoria breder en beschrijft, want se
is seer cort. Indien neen, wie het is, ende hoe met hem gehandelt sy. Noch wensche
ick te mogen weten welcke de poincten sijn daerin de Prelaten U.E. dispensatie
aenbieden. D'heer Aertsbischop van Rouen 2 tenteerde my vóór 2 off 3 maenden
oock een weynich, maer nergens nae soe breedt. Oock en ben iek Grotius niet.
Naedemael het U.E. daer niet aen en staet, heeft deselve groot gelijck syne familie
een ander rustplaets te versorgen. Wy bidden God U.E. deselve tot contentement
te verleenen. Lang heb ick 't selve gewenscht: maer weet qualick waerheen, alle
wegen te water ende te lande my gesloten sijnde: te water door die U.E. weet, te
lande door ouderdom, lanckheyt des wechs ende d'onveylicheyt. D. Episc. ende ick
waren evenwel in meninge op Hamborch te versoecken, maer der vrienden begeerte
van hier noch wat te verwachten heeft ons noch opgehouden. Middelertijdt sijn myne
ende myner huysfrouwe jaren verlopen, ende kan haest comen dat onse
rustplaetsche valle in den hemel, 't welck ons hoochste verlangen is. Ick hoope dat
U.E. noch wat patiënteren sal gelijck wy mede doen. Dusverre sijnde crijch ick een
briefken ut het landt van een vriendt all singende continuatie van goede hoope, oock
met wenschinge van eenen U.E. wel bekent daer te hebben, ende belofte van wel
te bewaren. Maer ken ick den man te recht, hy sal een ander bode verwachten. Dit
en is dunckt my de rechte noch niet. Meer hebbende sal ick U.E. naerder schryven,
U.E., desselve l. huysfrouwe ende kinderen, mitsgaders mons r . Graswinckel, van
my, m r . Episcop. mons r . Tresel, zijn huysfr. ende de myne, die gants niet wel en is,
den Almachtigen bevelende, ende alle tijdt blyvende, Mijn heere,
U.E. dienstwill. dienaer
J. Wtenb.
9. Julij 1625.
Adres: Aen Mijn heere, Mijn heere Hugo de Groot
Door heer en vrient dien God geleyde.
In dorso schreef Grotius: 9 Iulii 1625. Utenbogard.
de Confessie zie p. 430 n. 2. Het andere boek is: Responsio A. Walaei ad Censuram J.A.
Corvini in P. Molinaei Anatomen Arminianismi. Lugd. Bat. 1625.
1 Waarschijnlijk heeft Grotius iets geschreven over Synesius van Cyrene, bisschop van Ptolemais
in de 4 e eeuw.
2 François de Harlay. Zie Wtenbogaerts Leven p. 436.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2