Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

439
obnoxium. Sed dicitur a Roma venire Legatus 1 pacem commendaturus. In Rhetis
Riva restat praesidio satis gravi Hispanorum insessa. De Dano et Sueone dubito
verumne sit quod nuntias 2 . Rogo, ut inquiras. Kesselio 3 gratulor dignitatem.
Wassenarii 4 tomum sextum habeo. Septimum, si vis, exspectabo. De nuptiis P.
Henrici 5 siquid accidat rogo me moneas, et siquid praeterea dignum scitu. De
Blauhulchio 6 restituto intellexi. Omen inest. Valete et saepe scribite. Lutetiae 4 Aprilis
1625.
Christianus 7 noster missam adiit et Hottomanni filius 8 qui Regis sororem 9 linguam
Anglicam docebat. Pater ipse mihi videtur nutare. Rogo de literis nemo quicquam
sciat praeter Melissaeum 10 .
Tui amantissimus Frater
H. Grotius.
962. 1625 April 4. Aan Frederik Hendrik 11
.
Hooggeboren Vorst, Genadige Heer.
De genegentheit, die ik, niettegenstaende al 't geen my wedervaren is, mynen
Vaderlande gestadig heb toegedragen, doet my droefheit en blijdschap gevoelen,
naer gelang der zaecken, die my vandaer ter oore komen. Dan geduurende alle
myne verdrukkingen heb ik niets liever gehoort, als dat Uwe Excellentie het bewindt
over het Leger in handen is gegeven. Want gelijk Uwe Excellentie door zyne groote
goedertierenheit de liefde van alle de ingesetenen des Landts t'eenemael in
eigendom heeft gekregen, zoo vertrouw ik ook vastelijk, dat Godt almachtig de
eendrachtige gebeden van zooveel ontelbare duizenden, welker welvaren hy in de
handen Uwer Excellentie gestelt heeft, zal verhooren en de edelmoedige voornemens
van Uw Excellentie zegenen met victorie tegens de vyanden en met vaststellinge
van goede rust en eenigheit binnen 's Landts. Wat my belangt, ik zou geen grooter
vertroosting in alle myne zwaerigheden kunnen wenschen, dan dat ik de eer mogt
hebben om Uwe Excellentie, waer ze zoude mogen zijn, eenigen dienst te konnen
doen, en bidde Uwe Excellentie te geloven, dat ik het voor de grootste vreugt en
vrucht van mijn leven zal houden, zoo ik niet met woorden maer met'er daedt kan
doen blyken mijn ongeveinsde zucht tot den dienst van 't Landt en van Uwe
Excellentie, welke twee ik altijdt zal houden voor gemeen en onverdeeldt, wetende
dat ons Landt het subject is
1 Zie p. 432 n. 5.
2 Zie p. 442 n. 3.
3 Bij resolutie van 19 Maart 1625 erkenden de Staten van Holland den Heer van Kessel als
graaf van Horn, ‘uit recompense voor het vangen ende overleveren van pater Ophovius’. Zie
p. 287 n. 2. Cf. Ten Raa ende Bas, Staatsche leger III p. 267.
4 Nic. van Wassenaer, Historisch Verhael. Amst. 1622-1635. 21 dln.
5 Het huwelijk van Frederik Hendrik en Amalia van Solms werd 4 April 1625 voltrokken.
6 Waarschijnlijk Jan Simonsz Blauhulck, reeder en lid van de vroedschap te Enkhuizen (overl.
1640).
7 Chrétien, zie p. 213 n. 2.
8 Vermoedelijk François Hotman, Sr. de La Tour.
9 Henriêette Marie.
10 Zie p. 438 n. 3 en 4.
11 Gedrukt Brandt, Leven I p. 331. De brief is geschreven nadat de Prins, kort voor het overlijden
van Maurits, met het opperbevel der Staatsche legers was belast. Zie ook p. 438 n. 5. Brandt,
Leven I p. 331 vergist zich als hij dezen brief, dien hij toch op 4 April dateert, als geschreven
na den dood van Maurits mededeelt.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2