Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

43
614. 1621 Jan. 15. Aan Nic. van Reigersberch 1
.
Mon frere.
Bemerckende wat luyden nae Vrancrijck gaen 2 can ick niet anders vermoeden
dan dat men ons aldaer met alle mogelycke middelen zal denigreren ende van alle
faveur zoucken te ontblooten. U.E. weet hoe dat die luyden alle haere zaecken tot
noch toe hebben beleydt; 't welck alzoo haer tamelijck is gesuccedeert, zullen alzoo
voortgaen; daerom bid ick U.E. op alles dat ons tot noch toe te laste is geleyt ofte
noch zoude mogen werden by tijds goede solutiën te subministreren volgens de
memorie 3 , dye onder U.E. zijn. Hebt ghy die niet by u, zoo zal 't noodigh zijn, dat
U.E. die become. Want nae menschelycke apparentie hanght ons welvaren hyeraen;
daerom wilt doch alle diligentie doen ende den brief dye hyernevens gaet 4 toesluyten
ende behandigen.
Ick sende hyerbeneffens een corte annotatie op de principale poincten van onse
accusatie, 't welck by provisie dienst can doen. De rest can volgen, dan ick en weet
niet anders te stellen dan het gunt ick voor desen heb gestelt. Vaert wel ende
adviseert ons op de beste manier, den XV Januarij XVI c XXI.
U.E. dienstwillige broeder,
H. de Groot.
By de Commissie aen Sijn Excellentie gegeven als Gouverneur van Utrecht in den
jare XVI c XVI met kennisse van de Staten Generael, blijckt dat alsdoen verstaen is
dat de dispositie over de Religie de Staten van de Provinciën toequam. Dit artyckel
te translateren. Oock hebben die van Hollant, Utrecht ende Overijssel over dese
geschillen resolutie genomen, zonder dat de andere Provinciën haer die autoriteyt
hebben gedisputeert.
De gerepartieerde soldaten staen onder de Staten Generael in zaeken van crijgh
ende crijgsordre; maer zijn schuldigh in 't stuck van de Provinciale Regiering te
volgen de Resolutiën van de Staten van de Provinciën als in dyen deele zijnde
gebleven Souverain 5 . Syet het laeste van de verclaering jegens den Coning van
Spaignie ende de Remonstrantiën op 't stuck van den eedt gedaen ten tyde van
Licester 6 ; den eedt zelff brenght dit mede. Sijn Excellentie als Gouverneur van
Hollant heeft alleen zyne Commissie van de Staten van Hollant ende heeft eedt
gedaen haere Resolutie nae te comen. De magistraten van de Steden daer de
Soldaten garnisoen houden hebben geen vorder recht dan haer de Resolutiën van
de Staten van de Provinciën geven, welverstaende dat in schyelycke voorvallen de
soldaten de personen van de magistraten ende publycque plaetsen moeten
defenderen jegens gewelt.
Noyt en is by ons anders gesustineert ende al het vorder zijn calumniën.
1 Hs. U.B. Leiden, cod. Pap. 2. Gedrukt Vollenhoven, Broeders gevangenisse p. 286.
2 Zie p. 42 n. 1.
3 M.i. bedoelt Grotius hier de ‘Memorie van myne intentien ende notabele bejegening’,
uitgegeven door Fruin, Verhooren... van Hugo de Groot, in Werken Histor. Genootschap N.R.
14.
4 N o . 613.
5 In margine: ‘n o . dat de Staten van de Provincien schryvende aen de Steden seggen: “lasten
ende bevelen”, maer de Staten Generael aen de Provincien: “verzoecken”’.
6 Bedoeld zijn resp. het plakkaat van ‘verlatinghe’ van 26 Juli 1581 en de remonstrantie van
de Staten van Holland aan Leicester van 20 Augustus 1587.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2