Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

40
quanquam quid est quod post tot illustria ingenia praestari a me potuit dignum vestris
auribus, praesertim in hac et librorum et amicorum, quorum colloquiis proficere
solemus, penuria? Habe tamen hoc quantulumcunque est operae, et liberrimo
arbitratu his utere. Multa enim annotata sunt a me duntaxat ut tibi cogitandi
praeberem occasionem. Sunt et quaedam minuta, ut quae ad numeros tantum, aut
soni elegantiam, aut dictionis rotunditatem pertinent, sensu manente. Forte in
quibusdam coniecturis videbor audacior; sed tu quicquid accuratissimo tuo iudicio
non probabitur id pro non scripto habe. Vale Vir eruditissime et felicem hunc annum
age. 27. Decemb. 1620.
Tuus ὁ μιϰρότατος
H. Grotius.
611. 1620 Dec. 27. Aan G.J. Vossius 1
.
Vir Optime.
Quamquam ex notis tuis didici quam saepe me a multis necessariis praesidiis
destitutum coniecturae fefellerint, iterum tamen Tragicorum fragmenta 2 in manus
sumpsi et quicquid in mentem veniebat illevi vilibus chartis, hoc animo, ut tu omnia
ad recti iudicii obrussam exigeres et si quid videretur non dictum ab aliis, non
protritum, non leve - qualia multa sunt ad numeros aut versuum mollitiem pertinentia
- et quod tibi aut ut verum aut ut vero simillimum se probaret, faceres iuris publici.
Quod si nuncupatio nostri nominis aut tibi invidiam aut damnum operi creatura est,
me non nolente silentio id praeteribitur: non multum enim conferre nobis hoc rerum
statu potest ista laureola. Denique fac de his quid videbitur. Deus Optimus Maximus
tibi animum addat ut aliorum studia tuis studiis adiuves. 27 Decemb. 1620.
Tuus quem nosti.
612. 1621 Jan. 10. Aan Willem de Groot 3
,
Frater Charissime.
Ad patrem iam scripseram cum tuas accepi, multis nominibus mihi gratissimas.
D. Vossii iudicium merito facio maximi. Quare aveo intelligere quid ille de genealogia 4
sentiat, ut rationibus eius expensis, si praeponderant, discedam ab ea interpretatione
quae mihi hactenus valde allubescit. Sed et de iis quae ad passionem 5 , aliisque
velim minutatim iudicium eius intelligere, ut quae opus immutem; quam ad rem
tempus nobis concedi gaudeo. Velim, ut monui nuper, scire ad quam ferme
mensuram futurae sint aliorum notationes 6 , ne aut plus dicam quam locus patitur,
aut parum sensa mea 7 muniam si sum concisior.
1 Gedrukt Epistolae p. 49. Zie p. 39 n. 9.
2 Zie p. 29 n. 8.
3 Gedrukt Epistolae p. 762.
4 Zie p. 38 n. 5.
5 Zie p. 38 n. 4.
6 Zie p. 39 n. 5.
7 Zie n o . 609, n o . 610 en n o . 611.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2