Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

407
vreden. Alle onse swarigheyt sal noch wel ten beste commen, mach ick u maer
sleghs ghesondt vinden, het welcke ick meede vertrouwe. Adieu, Godt bewaere u.
Ut Middelburgh desen XXII october
Adres: A monsieur monsieur Grotius à Paris. Port d'Anvers 6 sols.
In dorso schreef Grotius: Den 22 Oct. 1624. M. Reigersb.
928. 1624 Oct. 28. Van D. Graswinckel 1
.
Vir Clarissime, Cognate plurimum observande.
Etsi nihil est quod scribam, scripturio tamen: quin ferreus sim si me, cogitationibus
dicam an erroribus, suavissimis defraudem, quibus inducor ut, cum ea, quae nostra
tibi oggerit importunitas, adferuntur, esse te Graswinckelii tui memorem, eique haud
gravatim ignoscere mihi persuadeam. Ita se res habet, quem semel suum fecerit
affectus vehementer, vix ullo inhibeas sufflamine: allubescunt quippe supra modum
cuncta quibus vel tantillam dulcedinem mentis infirmitas affinxerit, et confestim in
successuum ex voto fluentium non dubitanda cedunt argumenta. Sed quis Sabinos
quod velint somniare 2 prohibeat? Me quod attinet, nae libens tibi tuum illud.
Audacem bonitas tua me notissima fecit 3
essem repositurus, si non in simili exemplo votis obstarent illa merita, quae te tanto
quotquot vivunt mortalibus sublimiorem reddiderunt, quanto puris illis ac coelestibus
mentibus inferiorem te geris. Ne tamen nihil scripsisse videar, habe hunc quem
literis inclusi libellum 4 : Dudum est quod lucem tenebris dignior aspicit; si tamen
omnino me coniectura non fallit, tibi hactenus non est visus. Accedit quod et quaedam
non mala contineat. Illud vero in eius lectione male me habuit, quod viderem nos,
ex quo pestilens discordiae virus rempublicam nostram afflavit, etiam iis, qui
dissidiorum inter nos flabella ventilare non desierunt, miseros afflictosque et tantum
non perditos ludibrium debere. Sed vibrata in coelum tela in emittentem recidunt.
Vivit, ut audio, libri auctor et non vitam, sed vitae supplicium profugus circumfert.
Caeterum ut inductas vulneribus tuis cicatrices detrahat omnino haud timeo, nam
praeterquam quod levia sint ista, et summam tantum cutem stringant, soli tibi raro
Dei beneficio domestica foelicitas obvenit, maior omnibus exemplis Constantia, qua
suffultus esse viri boni sacramentum ferre mortalia semper cogitasti, omniaque illa
quae in tuam innocentiam ex transverso arietarunt non patiens modo sed etiam
volens perferre sustinuisti, certius constantiusque nobis ac post venturis Virtutis
exemplum, quam aut Hercules fuit aut ille quem adversis rerum undis immersabilem
poeta 5 commemorat. Sed novi ego quam publicis laudibus celebrata virtus privati
praeconii tenuitatem despiciat. Reprimam ergo me, ac saltem vovebo, uti benignum
1 Hs. U.B. Leiden, cod. Pap. 3.
2 Festus p. 434 (Lindsay).
3 Grotius, Farraginis lib. I: Paulo Choarto Buzanvalio vers 4:
Audacem bonitas quem tua nota facit.
Poemata (1670) p. 155.
4 Ik weet niet welk boek hier bedoeld wordt.
5 Horatius, Ep. I, 2, 22.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2