Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

393
voor onwaerheyt, ja ter contrari dat onse ambassadeurs hem eenighe vereerringhe
ghepresenteert hebben ende dat hy het gheweigert heeft, ende dat men oversulcx
van meeninge is hem wat fraeis van hier te senden. Die my dit gheseidt heeft zeide
het tselve wel te weeten. Van het deportement van Dodins 1 meen ick U.E. ghehoordt
sult hebben. De Vri 2 , die in de Gecommitteerde Raeden is van weegen Amsterdam,
zeide dat hy gheseidt hadde dat zy altsamen stroe beenen hadden en dat hy haer
al hadde zien commen, dat hy haer oock zoude zien wegh gaen. Was dat niet fraei
van zijnne meesters ghesproecken? Vooght 3 , den president van den bloetraed,
drupt schier daer hy gaedt, woendt in den Hage als particulier; die van Aernem
hadden hem scheepen ghemaekt, dan hy en heeft er niet willen gaen. Die schoene
priesters gaen op haer laeste gras, want als Mey kompt is haer tijdt ut.
Mannemaecker ende broeder Campe waeren van weegen de admieraelliteyt by de
Staeten Generael gedeputeert. Zoo ras zy daer gecomen waeren, heeft den Prins
Mannemaecker naer der Toelen ghesonden, alsoo der eenige gerughten waeren
dat den viandt daer wel in zoude moegen vallen. Dit hebben de Staten van Zeelandt
heel qualijck ghenoemen, en hebben hierover een brief aen den Prins gheschreven,
waerby zy zeggen dat zy verstaen, dat haer die zorge toekompt; hebben oock een
repremende aen Mannemaecker ghegeven. Het schindt dat zy noch wat op haer
recht staen. Het briefken van joffrouw du Laayer, daer U.E. van schrift, en vinde ick
niet, ick denck dat het vergeten is hier by te doen ende dat het ergens is blyven
leggen. Byaldyen U.E. het tselve niet vinden en kan, mocht haer doen seggen dat
zy een aender schrift; ick sal voor haer ende voor aenderen al doen dat in mijn is.
Ick ben somwillen met ons huys becommert, want het veel is seshondert gulden te
verwoenen, en daervan te verhuyren en heeft geen aparentie, want het te klein voor
twee valdt. Het en waer geen noodt als wy van ons pansioen verzeekert waeren.
Niemandt en raedt ons vandaer te gaen, te weeten ut Vranckrijck. Wat reden ick by
kan brengen, zy meene dat weinigh jaren ons leeren sullen. Hier ben ick tot diversche
mael by Poliaender 4 gheweest, zoo ten eeten als aenderssins. Hy ende zyne
huysvrouw quaemmen my wellecom heeten soo ras als ick gecommen was. Het
zijn zeer heevighe contraremonstranten gheweest ende zijn noch zoo veel de religie
belangt van die opinie, maer wat de regieringe belangt volcommentlijck van onse
opinie; thoenen my sonderlinge groote vriendtschap. Mijn broeder Nicolaes isser
gelogeert. Hy zeidt my dat zijn opini is dat men, zooveel de religie belangt,
malkanderen hadde behooren te dulden; hy hoopt U.E. hier in dese stadt te sien.
Wat ons Neef 5 belangt, men versekert my van zyne genegentheyt tot u. Het tgene
ick U.E. in mijnnen laesten gheschreven hebbe van Westindien 6 hieldt men in den
Hage voor heel vast, maer naer my dunckt zoo werdtter hier noch aen ghe-
1 Hendrik Aertsz. Doudeyns, commies ter finantiën van Holland. Hij werd in 1624, met zijn zoon,
die er klerk was, afgezet wegens dronkenschap en ‘om die groote desordre, confusie ende
slofficheyt in de finantie.’ De naaste aanleiding tot zijn ontslag was, dat hij beschonken in de
vergadering van Gecommitteerde Raden was gekomen en tot Muis van Holy gezegd had:
‘wat heb ik te doen met een deel muizen en ratten!’ (Rogge).
2 Frederik de Vrij, burgemeester van Amsterdam.
3 Nicolaes de Vooght, burgemeester van Arnhem; zie p. 19 n. 6.
4 Johannes Polyander a Kerckhove, hoogleeraar in de godgeleerdheid te Leiden. Hij was eerst
gehuwd met Judith Nuyts, daarna met Catharina Carels.
5 Frederik Hendrik.
6 Zie p. 396 n. 8.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2