Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

390
de inauribus coniecturam sed rem certissimam, praeter ea quae hactenus dicta
sunt, evincit mos Poenorum, qui Phoenicum e Syria traduces, ut alios maiorum
mores ita et hunc retinuerant tam pertinaciter, ut ne post Christianismum quidem
potuerint deponere. Testis est Augustinus epistola LXXIII 1 , cuius ipsa verba quia
locum hunc mire illustrant apponam: ‘Execranda autem superstitio ligaturarum - ita
eo saeculo vocabant magicas σϕραγίδας - in quibus etiam inaures virorum in summis
ex una parte auriculis suspensae deputantur; non ad placendum hominibus, sed
ad serviendum daemonibus adhibetur. Quis autem posset speciales nefariarum
superstitionum prohibitiones in scripturis invenire, cum generaliter Apostolus dicat
“nolo vos socios fieri Daemoniorum”; et iterum: “Quae enim congruentia Christi ad
Belial?” Nisi forte, quia Belial nominavit, et generalem societatem daemoniorum
prohibuit, licet Christianis sacrificare Neptuno, quia nihil proprie de Neptuno vetitum
legimus. Moneantur interim miseri, ut si obtemperare nolint praeceptis salutaribus,
saltem sacrilegia sua non defendant, ne maiori se scelere implicant. Quid autem
cum iis agendum sit, si solvere inaures timent et corpus Christi cum signo diaboli
accipere non timent.’ Apparet ergo ratio cur familia Iacobi cum simulacris etiam
inaures a se removerit, ut quae falsi cultus instrumenta non minus essent per
impressas notas, quam ipsa simulacra.
Haec qualiacunque non alio quam morem tibi gerendi studio scripta si in bonam
acceperis partem, Vir Illustris, rem feceris tua bonitate dignissimam, ac super alia
officia hoc quoque ipso me obligabis ut in tuorum amicorum censu scribi magnae
felicitatis loco habeam. Vale vir summe, Lutetiae III. Augusti 1624.
Hugo Grotius.
917. 1624 Aug. 12. Van Maria van Reigersberch 2
.
Alderliefste!
Over acht dagen en hebbe ick U.E. niet gheschreven ende dat overmidts ick te
Hillegom was by den ouden Rughaver 3 , die my zeer wel heeft onthaeldt. Een van
zijn meeste wenschen is dat hy U.E. noch zoude moegen zien voor zijn doot. Hy
zeidt dat hy al in Vranckrijck by u gheweest zoude hebben ten waere zijn grooten
ouderdom sulcx belet hadde. Hy spreckt met een groote affectie van U.E. Ick hebbe
daer oock van der Laen 4 ghesproecken, dien ick hebbe moeten beloeven dat
wederom over te gaen ende een dach ofte twee by hem te blyven. My en sal niet
meer te kort commen als tijdt. In 't passeeren tot Leiden hebbe ick Vossius ende
Erpenius ghesproecken ende den laeste gheseidt het tgene U.E. my gheschreven
hadde aengaende de pampieren, dien hy van U.E. onder hem hadde 5 . Hy heeft my
voor antwoordt ghegeven dat hy daervan aen U.E.
1 Augustinus, Ep. 245 c. 2 (Migne P.L. 33, 1060).
2 Hs. Kon. Bibl. Den Haag, cod. 73 B 30. Gedrukt Scheltema, Geschied- en Letterkundig
Mengelwerk II: 1 p. 97; Brieven van Maria van Reigersberch, ed. Rogge p. 93.
3 Maerten Ruychaver, waarschijnlijk de zoon van Gerard, die in 1585 en 1586 burgemeester
van Haarlem was. Maerten had het laatst in 1615 dit ambt bekleed. Zijn zoon Gerard was
burgemeester in 1617 en 1618.
4 Gerard van der Laen, burgemeester van Haarlem, voor het eerst in 1611, voor het laatst in
1616.
5 Zie p. 384 n. 8.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2