Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

346
886. 1624 Febr. 29. Aan Willem de Groot 1
.
Mi Frater.
Ut tu me pergis edocere de his quae apud vos geruntur, ita ego non desino gratias
tibi agere et ut perseveres rogare. Nam quamvis tristia, scienda tamen sunt, si quam
pro virili opem laboranti patriae ferre possim. Utinam vel adversa haec tandem
animos emolliant et parent consiliis moderatioribus; nam et intus concordia et foris
sociis indiget respublica. Nunc neutrum in promptu est, et imminet hostis validus et
infensus. Venit huc ex Anglia Baro Richius 2 , valens gratia apud suum Regem. Legati
nomen non praefert: non frustra tamen nec animi causa, nempe se satis praefert
salutatione diligenti eorum quibus nunc rei summa in manu. Veneritne tentaturus
animos de matrimonio 3 , an Hispanum quasi obiecto aemulatu excitaturus, ut quod
coepit impleat, dubitant qui se callidos putant talia penetrare.
De Blaubenio 4 apud vos quid evenerit scire velim; nam hic narratur supplicio
affectus contemta, quam acceperat, fide publica. Hic res Regni manent eodem in
loco; nec quisquam dignitate motus post Cancellarium et Puyssiaeum 5 . Sunt tamen
qui Patri Seguirano 6 Iesuitae Regis confessiones velint ereptas et creditas Episcopo
Nannetensi 7 , aut certe non uni homini, ac ne uni quidem Ordini mancipatas. De
literis meis quod resignatae videantur nihil angor: sunt enim nostra talia quae sciri
nobis nec pudori nec periculo esse possit. Custos Sigillorum 8 et qui Regia arcana
tractant 9 magna mihi exhibent benevolentiae signa. Apud Regem de me locuti sunt
splendide.
De ludo literario in quo pueros nostros collocemus cogitate quaeso, quanquam
de Petro quid sperare debeam nescio. Nam coxa illi malo situ luxata est: et eo id
gravius, quod medico et chirurgo diu id mali servatum inoluit 10 . Noncessamus tamen
Deum precari et quae possumus optima consilia sequi. Si quid certum de Legatione
huc et in Angliam mittenda compereris, fac me certiorem. Memmius 11 mihi optime
volens post Pascha mittitur ad Venetos. Sub idem tempus et aliae legationes
mutabuntur. Spessius 12 qui ad vos venturus est operam suam mihi liberaliter obtulit:
sed ea ego non uter. Mansfeldius non video ut hinc sperare aliquid debeat.
Muilwicium 13 tam subito alium factum valde miror. Non item illud Hugonidae filio 14
esse qui invideant. Inter honorum aut pecuniae avidos
1 Gedrukt Epistolae p. 774.
2 Zie p. 282 n. 6.
3 Het huwelijk van den prins van Wales met Madame Henriëtte.
4 Over de onthullingen van kapitein van der Elst, gezegd Blauwbeen, zie Arend, Gesch. des
Vaderlands III, 3 p. 804vv.
5 Zie p. 326 n. 3.
6 Zie p. 344 n. 1.
7 Phil. Cospeau.
8 Et. d'Aligre.
9 De p. 337 n. 3, genoemde secrétaires d'état.
10 Lees: ‘mali inobserva tum fuit’?
11 De president Henri de Mesmes.
12 Zie p. 334 n. 3.
13 Boudewijn Willemsz. van Muylwijck, die tot 1622 baljuw van Rotterdam was, en in 1624 tot
burgemeester werd gekozen.
14 Constantijn Huygens. Doelt Grotius hier op zijn benoeming tot gezantschapssecretaris, als
hoedanig hij in Febr. 1624 naar Engeland ging?
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2