Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

306
commemorant, gravem satis, ita tamen ut dux ipse et quatuor equitum, duo peditum
millia evaserint. Princeps Henricus Nassavius illico cum parte copiarum missus,
consulturus securitati vicinorum locorum, Resae praecipue et Emmerici, quem cum
reliquo exercitu subsecuturus dicebatur Princeps Arausionensis. Ego et uxor nos
tibi tuaeque officiosissime commendamus. Rogo et officia mea offeras Legato Regis
M. Britanniae 1 , si eum videris. 26. Augusti 1623. Silvanecti.
Tuus H. Grotius.
850. [1623] Sept. 15. Aan J. Hotman de Villiers 2
.
Multum, ut semper, Vir clarissime atque optime, tibi debeo, quod iter a te huc
susceptum est mei videndi causa, cui nihil tuo colloquio dulcuis potest contingere.
Quare, si libertatem hanc mihi indulges, oro te ut, quamprimum eris vacuus a
maioribus negotiis, puerum tuum huc mittas, cui equum tradam qui te huc perferat.
Nihil enim hic habet quod agat equus ille, et veternum ei excutiendum est. Hospitium
Silvanecti aliud quam nostrum ne capias rogo. Nam in parte, quam conduximus,
loci satis est. Huius oppidi praesidem salutavi, a quo tanta humanitate sum exceptus,
ut vel hinc satis intelligam quantum mihi in tua amicitia praesidii est. In Fano Germani,
unde recens adveni, intellexi de pecunia nostris mittenda agi, sed lentum esse
negotium. Hoc quoque didici, Legatos Reformati corporis auditos a Rege 3 et benigne
exceptos, temperamentun impetrasse Decreti Regii adversus Pastores Ecclesiarum
alienigenas, ut qui antehac Ecclessiis inservierunt retineri possint. De Decreto
adversus vincula Dordrechtana et Alesiana 4 nihil mihi compertum est. Tantum intellexi
disputari de admittendo iterum aut reiiciendo Pastore Ambianensi 5 , qui ob sententiam
nostram in Synodo postrema Provinciali loco erat motus. In ea Provinciali Synodo
remissum iam erat iuramentum, atque eius loco exacta professio doctrinae, quam
Synodi illae stabiliverunt. Eam a se salva animi religione praestari posse negaverat
Pastor Ambianensis, cui nomen Corcellio. Is est affinis Pastoris Silvanectensis,
quem sententiae quidem alterius, sed a concordia non alienum invenio. Ex Hollandia
recentes literas non habeo. Postremi nuntii erant Principem Arausionensem Hagam
redisse; Emdanos id agere, ut se in fidem ac tutelam dent Regi Dano; missum a
nostris Vosbergium 6 Legatum ad Civitates Ansiaticas, ut nutantes in foedere nostro
retineat; de Induciis iterum susurrari aliquid; timeri ne victrices Hispanorum copiae
Mansfeldium, cuius valde attritae sunt vires inopia pecuniae, et rebus ambesis,
Emdano agro excutiant, et eius regionis possessionem, quasi iam bello contactae,
affectent. Sed certiora exspectabimus. Legato M. Britanniae 1 , quem non ob dignitatem
magis quam ob profundam scientiam et virtutes veneror, valetudinem secundam
ex animo precor. Romanensibus Anglis
1 Zie p. 282 n. 7.
2 Gedrukt Hotomanorum Epistolae p. 413. Daar de brief uit Senlis geschreven is, moet hij van
1623 zijn.
3 Zie Mercure François IX p. 688 vv.
4 De Synode van Alais.
5 Etienne de Courcelles, die in 1637 Episcopius als professor te Amsterdam opvolgde.
6 Caspar van Vosbergen, raadsheer in den Hoogen Raad; zie p. 1 n. 1.
1 Zie p. 282 n. 7.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2