Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

277
daeruyt is ontstaen een verandering in de regieringe der selver Provintiën, in voegen
dat hy, suppliant, omdat hy in 't midden van sodanige troublen niet heeft willen
toestaen d'onderdruckinghe van die ghene, die in dit Artyckel leerden eene Leere
accorderende met de H. Schriftuere, ende de overeenstemminghe der Oudtvaderen
- sodanigh oock was den last die hy hadde van de Stadt Rotterdam, ende den wille
van de Heeren Staten van Holland, syne Heeren ende Meesters - soo en is het niet
vremt, dat syne handelingen hatelijck sijn geweest by den ghenen, die van contrarie
opinie waren, maer vry noch meer by den sulcken, die daer sochten nieuwicheyt in
den Staet; dewelcke hebbende gespeurt, dat hy, suppliant, onbuyghlijck was teghen
alle dreygementen ende practycken, ende dat hy deurgaens vaste stond voor de
behoudenis van de Wetten ende Privilegiën sijns Vaderlandts, insonderheyt ende
bovenal, om niet te gehengen - gelijck hy niet en vermochte, sonder sich te vergrypen
tegen de eere van syne Ampten ende lasten - dat de Souverainiteyt ofte hooge
heerschappye van Holland ghemeene wierde ghemaeckt met d'ander Provinciën,
noch mede te stemmen met die ghene, die de Vereenichde Landen sochten af te
wenden van de vruntschap met Franckrijck, dewelcke hy altijdt ten hoochsten
noodsaeckelijck heeft gheacht voor de behoudenisse van den staet van sijn
Vaderlandt: so hebben se in sulcker voegen t'samen gesworen ende overeen
gedragen hem, suppliant, te ruineren, dat hy ter selver tijdt, dat de groote
veranderinge sich, toedroech in Holland, gevangen wierd geset met verscheyden
andere Persoonen, waervan de Historie gemeen ende openbaer is over gheheel
Europa. Alsdoe was het dat syne handelingen, waerdeur hy hadde staende gehouden
het gene hy in last hadde voor te stellen, volgens de commissiën van syne Meesters,
om te handhaven de oude forme van Regieringe, ende de Wetten des Lands,
gheduydet zijn geweest voor misdaden van gequetste Majesteyt, van die gene, die
't gewelt in handen hadden, omdat sulcx was tegen hunluyden voornemen, ende
dat hy, suppliant, met hunluyden niet hadde willen aenspannen: en alsoo is hem
sonder wettelycke macht en forme, teghen 't gebruyck ende de vryheyt van de
Provincie van Holland, sijn proces gemaeckt deur van te vooren inghenomen ende
gepassioneerde Commissarissen ofte Rechters, met sulcken gewelt, dat se sonder
andere reden ofte oorsake, als dat hy van de haren niet hadde geweest, sijn
goederen hebben gheconfisqueert, ende hem geconfineert ofte opgesloten in eene
gevanckenisse, die voor hem eeuwich soude hebben gheweest, indien het de
Godlycke goedtheydt niet hadde belieft hem - nadat hy aldaer een langhen tijdt
hadde gequijnt en in lyden geweest, sonder eenigen anderen troost, als de
verseeckertheyt van sijn onschult, mitsgaders de memorie van de loffelycke
letter-consten, scientiën ende gheleertheyt, die hy gheduyrichlycken gelieft ende
bemint heeft - met uytersten hasard ende als door mirakel daer uyt te verlossen.
Doch soo heeft hy, suppliant, uyt dese rampsalicheyt dit voordeel ghetogen, dat hy
gekomen zijnde in Franckrijck - welcke altijdt is gheweest den eenigen toevlucht
der verdructe Volckeren, ende het secoers ofte onderstandt der ellendigen - Uwe
Majesteyt syne komste hem heeft laten welghevallen, die hem heeft gedaen de
weldaed van hem gunstichlijck te onthalen, ja selfs hem te vereeren uyt syne
mildadicheyt met een tractement, welcke hy hem, suppliant, heeft geordonneert om
sich selven te onderhouden in dit Conincrycke: Voorts, na dat hy reeckenschap
hadde gegeven van sijn handelinghen aen Uwe Majesteyt, dewelcke van elders
ghenoech daervan was geinformeert ende onderrecht: soo heeft hy geacht dat hy
behoorde het selve gemeen te maken, ten eynde dat sijn onnosel-
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2