Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

274
credulitate. Quod si etiam obtineat illud quod antehac 1 scripsi de onere in vinum,
sal ac merces alias, quae in nostras terras eunt, imponendo, exiguum erit in praesens
levamentum, idque nostro impendio. At in posterum vereor ne nobis accidat quod
equo, qui Non equitem dorso, non fraenum depulit ore 2 . Fac certo sciam quibus in
urbibus non sit publicatum edictum in me 3 . Nam quasdam urbium, quas tu nominas,
alii demunt, contra substituunt Dordrechtum. In Zelandia publicatum est. Frisios
puto cunctaturos fuisse si prius librum legissent. Ab his qui editioni 4 ac distributioni
praefuerunt, res avare magis quam fideliter curata est. A Curia Parlamenti aliquid
impetraturum me spero 5 , deinde ad Foederatos heroas scribam. Ad Principem an
scripturus sim dubito. Valde velim scire an legerit librum et in quas usque voces
dolor eius eruperit. Si scribam, ita scribam ut nec aduler nec offendam. Cogitate et
aliquid concipite, si ita faciendum arbitramini. Stulta est interlocutio in causa
Hogerbetiana: nam exemplum eorum, qui vita incolumi damnati sint maiestatis
reperiri non potest: eorum autem qui fuga poenam eludunt longe alia est ratio quam
eius qui poenam pertolerat. Iustitiam frustra laborare, pro comperto habeo. Siqui ob
librum meum lectum plectuntur, id a te mihi nuntiari percupiam. Erpennii postulatio 6
curae mihi erit; multum enim debeo viro optimo atque eruditissimo. Albericum de
Iure Belli, item Advocationes Hispanicas 7 in carcere habuisse memini, hic neutrum
habeo. Libros 8 avide expecto. De Drentiano negotio 9 nihil παρὰ τὸ πρέπον. Sed
tamen mori illud non debet. Minas et pericula contemno 10 . Cruserio 11 siqua possum
gratificabor et omnibus qui a vobis commendabuntur. Hic nemo me convenit eius
nomine. Persto rogare ut ad nos transcurras. Vide an comitari velis Pleonandri
filium 12 qui huc cogitat. De Anglia siquid certi habeatis scribite: de matrimonio
Hispanico 13 alternant hic nuntii. Nec minus de Palatinatu. Vale. Lutetiae 12 Ianuarii
1623.
Dic quaeso Stoutenburgio venisse huc Bruxella Pericardum 14 . Neque me defuisse
commendando negotio. Ait ille neminem fuisse Bruxellae qui se de causae meritis
edoceret et qui proceres circuiret. Itaque nihil efficere se potuisse, paratum alioqui
conferre quicquid suarum esset virium. Velim resciscas quid sit quod in libro meo 15
Catholicos qui ibi sunt offendat: nam et hic sunt Catholici qui offendi se negant.
Valde aveo scire an in Conventu Foederatorum sententiae discreparint; item an in
Conventu Hollandiae mea de re aliquid actum sit.
Tuus totus
H. Grotius.
1 N o . 810.
2 Horatius, Ep. I, 10, 38.
3 Zie p. 262 n. 3.
4 Van de Verantwoording.
5 Zie n o . 808,
6 Waarschijnlijk betreft Erpenius' vraag Grotius' Notae op het N. Testament; zie p. 27 n. 1.
7 Albericus Gentilis, de Iure belli ll. III, 1598; en Hispanicae advocationis ll. II, 1613.
8 Zie p. 254 n. 14.
9 Zie p. 273 n. 2.
10 Zie p. 292 n. 5.
11 Zie p. 288 n. 5.
12 Zie p. 254 n. 9; p. 272 n. 8.
13 Zie p. 76 n. 3.
14 Zie p. 231 n. 5.
15 Verantwoording.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2