Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

267
nem novam Latini Apologetici, cui addam Antiquitatem Reip. Batavicae et Mare
liberum 1 . Velim Antiquitati addere eas, quas scripsisse me memini, notas. Eas in
chartis huc missis non reperio. Vide an alibi delitescant. Nam non tam infelices credo
fuerint, ut in inimicorum devenerint manus. Si quid propius de Drubbeltio 2 cognoscere
potes rogo perscribas. Stobaei editio 3 bene procedit. Aliquid et ibi de carcere
praefandum erit. Regem hic brevi exspectamus. Langeracensis in Septimania. fuit.
Ibi collocutus est cum Sabaudo, cum Legatis Venetorum et Helvetiorum de re Vallis
Telinae. Cancellarius 4 cunctandum suadet et explorandam voluntatem Hispani qui
conditiones non iniquas ferre dicitur. Langeracensis idem pecuniam a Rege orat ad
sustinenda onera copiarum Gallicarum. Et quia scit bello exhaustum aerarium, tres
vias conficiendae eius pecuniae proponit. Prima, de imponendo tributo aliquo
pecuniae quae ex Hispania per Galliam traiicitur, statim reiecta est. Altera de portorio
conatituendo in sal, vinum et alias merces quae ex Gallia ad nos veniunt, quod in
Gallia quidem solvatur, sed haud dubie nostros, id est emtores, sit oneraturum,
videtur non displicere. Nam etiamsi in praesens aliquid inde nostri deducere
permittantur, postea in solidum a Rege detinebitur qui gaudebit etiam nostros aliquid
adiicere ad commenta vectigaliorum. Tertia ratio erat de vendendis agris et
iurisdictionibus quas Rex habet in Flandria. Haec sunt quae hic feruntur. Quid apud
vos fiat scire avemus. Vale cum parentibus et amicis. 6 Ianuarii 1623.
Tuna totus
H. Grotius.
811. 1623 Jan. 8. Van D.G. Meerman 5
.
Mijnheer!
Hoe langer ick van u blyve, hoe grooter de begeerte in my aenwast omme uwe
waerde selffs mondeling te comen toedragen en verclaren de dancbaerheyt, daerinne
ick my over uwe bewesene weldaet in de algemeene Verantwoordinge 6 schuldich
kenne, als by mynen jongst voorgaenden sommierlijck verclaert hebbe, en my mits
desen andermael, soo aen Uwer E. als alle, die dselve angaen ende lieff zijn,
onvergeldelijck schuldich kenne, met alhoewel onvermogent, nochtans bereyt
gemoet, omme alles te doen wes my eenichsints mogelijck soude mogen zijn off
werden etc., my dienshalven op mijn goet gemoet en Uwer E. goet vertrouwen
vertrouwende. Wat Uwer E. daerover door eenige beleyders op publycke naem es
wedervaren, moet ende hoop ick sal Uwer E. naer zyne diepe wijsheyt ende groote
patiëntie soo weynich't gemeene Vaderlant in't generael toerekenen, als 't
voorgaende gepasseerde selffs, 't welck doende sult ontwijffelick der Croonen
1 Over den Apologetious p. 76 n. 1. De hier bedoelde editie is, zoover mij bekend, nooit
verschenen. De Notae op Antiquitas komen voor in een bundeltje van 1630: Respublica
Hollandiae et Urbes te Leiden bij Maire verschenen (Rogge 150), dat verscheidene soortgelijke
boekjes bevat.
2 Zie p. 223 n. 8; p. 252 n. 3; p. 254 n. 7.
3 Over Stobaeus zie p. 15 n. 4.
4 Nic. Brulart de Sillery.
5 Hs. Gemeente-archief Delft. Gedrukt Handelingen Mij. d. Nederl. Letterkunde 1869 p. 25.
Over den schrijver, Dirk Gerritszoon Meerman, zie I p. 238 n. 6.
6 Verantwoording, zie p. 76 n. 1.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2