Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

253
id curabit. Velim res tuas ita componas ut sub ver huc venire possis, et mihi per
aliquod tempus adesse, nam adfines 1 discedunt et solitudo mea valde indiget
subsidiis. Patrem senem hue ut veniat rogare non audeo: quanquam utinam ferret
eius aetas. Actum procuratorium 2 de quo scripseram Rotterodami esse suspicor.
Librarius Apologeticum non misit Francofurtum, quia bellum metuebat, peccatum
tamen quod nomen saltem catalogo non est additum. Et Belgicum tam lente
procedere miror. Patri ac matri pro cura valetudinis Ianini 3 gratias ago. Si per amicum
mittendi radices occasio dabitur erit id pergratum. Deus familiae nostrae bonisque
omnibus adsit propitius. 4 Nov. 1622.
Tui amantissimus
H. Grotius.
795. 1622 Nov. 11. Aan G.M. Lingelsheim 4
.
Iampridem malis vestris, virorum atque amicorum optime, totus ingemui, nec minus
eorum tangor sensu, quam te mea adversa commoverunt. Sed, ut dicis, hoc
Christianorum solatium est, scire nos, dum quod nostri est officii facimus, peculiariter
Deo optimo curae esse, ita ut evenire nobis nihil queat, quod non in rem nostram
sit. Neque vero, quod communis et pristinae labis aut agnatum est nobis, aut ex
turba, in qua vivimus, attractum, efficacius purgari potest, quam per acerba et pati
dura. Habemus in coelo pontificem, qui per eandem viam consecratus, hac nos vult
ducere, quo ipse antecessit. Utamur ergo sapienter his divinae misericordiae
praesidiis, et spretis rebus istis, quas tantae vicissitudini sentimus obnoxias, spem
omnem ac fiduciam ponamus in his, quorum certa erit ac perpetua possessio. Habes
interim non leve divinae in te bonitatis indicium, quod liberi publicae ruinae subtracti
sunt. De bibliotheca 5 grave illud quidem, sed tu, quod eius potissimum est, tecum
ipse circumfers. Nec quicquam filiis tuis ad rectam institutionem deerit, quamdiu -
quod utinam diu sit - illis te Deus superstitem dabit. Excitabit, ut spero, haec patriae
nostrae 6 clades omnes eos, quorum interest, ne Germania unius domus patrimonium
fiat. Ex pace Galliae optima quaeque auguror, et inprimis amicitiam huius regni et
Britanniae, quod ad multas res bonas initium esse poterit. De Rhaetis calet nunc
deliberatio. Ego in hoc exsilio nihil habeo tristius, quam quod tui similes amicos non
invenio. Nam honores non desidero, et rei iacturam rex, quantum satis est, solatur.
Deus optimus utrique nostrum atque aliis omnibus, quoa res adversae premunt,
adsit propitius.
Lutetiae, XI. Nov. CIƆIƆCXXII.
Tuus qui semper
H. Grotius.
Adres: A Monsieur Monsieur Lingelsheim.
1 De gebroeders Van Reigersberch; zie p. 244 n. 4.
2 Zie p. 7 n. 5.
3 Zie p. 254 n. 2.
4 Hs. Kon. Bibl. Kopenhagen. Gedrukt Reifferscheid, Quellen I p. 145.
5 Over Lingelsheim's bibliotheek zie p. 259 n. 6.
6 Lees: vestrae.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2