Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

246
fallor nomen est, a duabus centuriis militum et rusticis illuc confluentibus qui se
propugnaculo sepserant repressi, postea cum ad Transisulaniam declinarent in vico
Om a nostris obsessi dicuntur, quibus Swollani duo tormenta bellica, Princeps vero
aliquammultos equites et pedites cum Comite Ernesto 1 subsidio misit: sic miseri illi
in templo, in quod se receperant, tanquam in cavea inclusi tenentur ita ut omnes in
potestatem nostram venturi sperentur. Tua quod attinet ego Leidae quae iussisti
curabo: miror tamen exempla Apologetici 2 , quae mari a te missa iamdudum scripsisti,
nondum huc allata: forte citius Francofurto, quo ea missa non dubito, afferentur 3 .
Uxor tua nondum misit mandatum procuratori Wittio 4 ; absque eo nihil efficere
possumus in nostra lite: frustra quereris bona tua arresto detineri, nisi ipse litem
plane instrui curaveris. Vale frater optime cum uxore, affinibus, liberisque; uterque
parens, soror, omnesque amici vos salutant. Delphis. 25 Septembris. 1622.
Tibi obedientissimus frater
Guilielmus Grotius.
Adres: A Monsieur Monsieur Grotius vis à vis l'hostel de Monseignr. le Prince, rue
de Gondy au fauxbourg St. Germain A Paris.
In dorso schreef Grotius: 25 Sept. 1622 W. de Groot.
788. [1622] Sept. 27. Van C. Wren 5
.
Quod hactenus apud me destinabam, optime virum, ecce iam quasi deprehensus
auspicium eius facere volui, ut diutino quo flagrabam tui compellandi desiderio
tandem aliquando par essem: crevit mihi hos ignes integerrimus Iunius ex cuius
coniunctione fructum cepi suavissimum, quamdiu familiaribus Musis simul hic usi
sumus. Nae ille vir est purissimae nivis aemulus, cuius provolutae moles congeneris
candoris augmentum non possunt non acquirere, donec ipsa mole innotescant. Ille
mihi difficiles tuos casus, et ingentia pericula, ille suavissimum effugium, et iam
redditam, quasi postliminio, quietem saepe saepe inexpleto retexuit; quoties enim
medias historias perrupit nobis stupor et silentium, mirantibus quo fine, quo consilio
Impervestigabilis Sapientia adeo velit illinc scelus foelix esse, hinc destitutam
innocentiam? Breviter dicam: ille mihi integrum hunc Apologeticum 6 , tuo plane
affectu, suis verbis, dixit - scio - priusquam scriberetur; ut non tam novus mihi iam,
quam quasi notus aliquis peregre redux gratior accedat. Nec reticere mihi fas est,
quas reponit gratias Honoratissimus Dominus meus; iussus dico - quod nequit Ipse
gravissimis rebus implicitus scribere - illas iam duplici tibi deberi calculo, quas ubi
e re tua fuerit possis
1 De Friesche stadhouder, Graaf Ernst Casimir.
2 Verantwoording, zie p. 76 n. 1.
3 Zie p. 253.
4 Zie p. 238 n. 6.
5 Hs. U.B. Amsterdam, cod. 30 B a. Gedrukt Epistolae ecclesiasticae p. 668. Schrijver is
Christopher Wren, over wien zie p. 241 n. 2. In n o . 782 verzoekt Junius aan Grotius de voor
hem bestemde brieven en boeken aan Wren te adresseeren. Deze brief is blijkbaar een
antwoord op een brief aan Wren ten geleide van een dergelijke zending.
6 Blijkbaar heeft Grotius een exemplaar van den Apologeticus voor Junius en een voor Lancelot
Andrewes, den bisschop van Winchester, gezonden.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2