Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

245
787. 1622 Sept. 25. Van Willem de Groot 1
.
Ergone apud clausas aversi Numinis aures
Nil nostrae valuere preces, nil vota piorum,
Nil pacis sincerus amor? Rursusque rotabit
Civili gladium stillantem sanguine Mavors?
Gallica nunc iterum tellus bella, horrida bella,
Telaque fraterno cernet madefacta cruore?
Summe Deus, quem sancta iuvat concordia, tandem
Respice distractas studia in contraria partes,
Excute mucrones in mutua vulnera strictos,
Aeternoque iuga cognatas sanguine dextras.
Ita postremae tuae, mi frater, litterae exclamare cogunt, cum pacis spem iterum
calidis quorundam consiliis hactenus dilatam plane decollasse videam. Apud nos
omnia intus satis in tranquillo sunt, nisi quod postremo die Mercurii, quo indictum
erat ieiunium, Remonstrantium concio Roterodami turbata est 2 , duobus in vincula
coniectis. Quod insequenti nocte Dullardus 3 iactura vitrorum suorum redemit magnis
clamoribus in viam evocatus, ille tamen nullus comparuit. Obsidio Bergana 4 hactenus
non male nobis cessit; tanto tempore hostes mirum quam parum profecerint
oppugnationibus suis, quas non raro instituunt, et quotidianis cuniculis. Nocte illa
quae diem Veneris praecessit tribunus Fama cum suis munitiones transcendit,
multisque ex inimicorum excubiis interfectis, reliquis reiectis hostiumque munitionibus
terrae exaequatis pro parte, ad suos rediit. Extruxerant nuper Hispani aggerem in
maximam altitudinem - cattum vocant - eum nostri postridie crebra machinarum
displosione deiecerunt. Interea Princeps heri castra sua ad Propugnaculum Schenkii
movisse nuntiatur, hodieque aut cras Gertrudisbergae futurus speratur, ut inde
coniunctis cum Mansveldio copiis aliquid adversus hostem magni conetur. Deus
succurrat patriae laboranti praecipue ex civium dissensione; aerarium malis intestinis
quassatum, remediis vero peioribus paene subversum est; putantur Ordines
consensum suum adhibuisse indicendo tributo, quo unusquisque ducentesimam et
quinquagesimam bonorum suorum partem conferre cogatur. Mansveldii milites
praesertim equites sunt levis armaturae, et cataphractis uti recusant, dicentes et se
absque iis officio suo probe functuros, et equos iis ferendis pares non esse; creduntur
esse quinque equitum quatuor peditum milia hominum, qui melius praedis agendis
quam iusto belle apti esse iudicantur. Dum Princeps in castris suis est irruperunt
praesidia Lingae, Grollae, Vesaliae aliorumque locorum in Drentanos agros et inde
in Frisiam: illa prius cum tribus, imo et quinque, millibus militum adesse nuntiabantur,
postea tamen compertum est vix septingentos esse, qui praedandi causa
advolaverant. Et primum in Frisiae pago, Herekerkae 5 ni
1 Hs. U.B. Leiden, cod. Pap. 3. Gedrukt Navorscher LIII (1903) p. 522. Antwoord op n o . 785.
Beantwoord door n o . 790.
2 Zie Brandt, Historie der Reformatie IV p. 763.
3 De baljuw Abraham Pieters. Dullaert.
4 Zie p. 244 n. 3.
5 Heerenveen; zie Arend, Gesch. III, 3 p. 737.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2