Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

197
te worden in 't proces van de confiscatie, de heeren van Leyden hebben 't selfde
gevisiteert ende daerin, so ic verstae, eenige veranderinge doen doen; dan, soe
men mijn laet weten, van cleinder importantie; als 't overgelevert is sullen mijn
kinderen haer beste doen om de expeditie te becomen, also sy het niet langer
connen harden, mitsdien sy by drie jaren geen genot, ooc van haer salige moeders
ghoeden, gehadt hebben. Disquisitionem ad Pelagiana dogmata 1 heb ic nu van de
weecke ontfangen, ende lese d'selfde met grote vermakelijcheit ende myne
stichtinghe; 't is sulx, als in den beginne seer wel bewesen wort, dat die het rechte
middelpat houden, ende de afgedwaelde ten rechten weder brengen willen, so wel
ter eender als ter andere syden van ketterye, ofte ten minsten dat sy sijn fautores
haereticorum, beschuldicht worden: sed bene facere et male audire vere est
Christianorum; men moet cloucmoedelijck met des heeren werck voortgaen ende
de wacht in alle getrouwicheit verdedigen, de heere sal daertoe ontwyfelijc sijn
segen verlenen. Dan vergeeft het mijn dat ic het dus lang make, ende Uwe E.
serieuse occupatiën met dese myne kindsche ende onaengename redenen belette;
wilt myne liefde tot Uwe E. de faulte toeschryven ende ten besten houden, sy is so
groot, dat alle andere respecten ende consideratiën in myne ogen dselve niet connen
egaleren. Hiermede, mijn heere, mijn van harten gebiedende aen de Uwe E. ende
desselfs seer waerde huisvrouwe, aen dewelcke ic in myne laesten mede geschreven
had, die ic hope Uwe E. ter handen gecomen te sijn, sijt met Uwe E. ganshe familie
Gode almachtich bevolen, die Uwe E. genadelijck aen siel ende lichaem wil segenen
ende van alle quaet bewaren. Uit de gevanckenisse desen 13. April 1622.
Uwe E. seer getrouwe ende dienstwillige medebroeder
R. Hogerbeets.
Adres: Mijn heer, Mijn heer de Groot tot Parijs.
In dorso schreef Grotius: 13 April. Hogerbeets.
742. 1622 April 13. Van G.J. Vossius 2
.
Amplissime, Clarissime vir. Iamdiu expecto, ut de rebus meis aliquid statuatur quo,
cum aliud non habeam, saltem hinc capere scribendi argumentum possim; sed
adhuc frustra fui. Nam etsi iamdiu Curatoribus is animus fuisse videtur, ut vel
Eloquentiae, vel Historiae universalis docendae provinciam mihi decernerent 3 , tamen
ab aliquibus, partim aperte inimicis, partim ϕίλοις ἀϕίλοις, semper aliquid obiectum,
quod hoc eorum propositum impediret. Attamen tam multa in hoc tempore concurrunt,
ut aliud vix persuadere mihi possim, quam proximo eorum conventu habitum iri
rationem mei, vel potius Academiae huius; in qua humanitatis studia magis magisque
sordere incipiunt iuventuti: ut nisi plurium industria gliscenti malo obviam eatur,
omnino futurum praevideam, ut brevi barbaries omnia occupet. Nec caussa obscura
est, cum nulla elegantioris
1 Zie p. 175 n. 4.
2 Hs. U.B. Amsterdam, cod. III E 1. Gedrukt G.J. Vossii Epistolae p. 91; Epistolae ecclesiasticae
p. 677. Beantwoord door n o . 754.
3 In de vergadering van 8 Nov. 1622 benoemden Curatoren Vossius tot Ordinarius professor
Eloquentiae ende Chronologiae universalis op dezelfde wedde, die hij tot nu toe had genoten
(Molhuysen, Bronnen II p. 107).
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2