Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

184
mael oock gewapent jegens den Coning foveren, sal men voor onsen Staet niet
veel doen. Waer daer middel om de Regiering te redresseren ick houde dat men
hier toonen soude sulcx aengenaem te zijn. Maer dat soude hangen aen 't succes.
Nulla fides unquam miseros elegit amicos. Men moet dencken: help u selve soo
helpt u. Godt, off men moet dencken: vaert daer wel mede met de Regeering, ende
dat hoe eer hoe liever. Uytstel is binnen ende buyten periculeus. Wilt dit alles wel
overleggen ende de distributie daervan doen nae den oorboir. Vindt U.E. dienstigh
eens over te comen sulcx sal my seer aengenaem zijn. Wy doen onse gebiedenisse
aen alle bekenden. Den XI Marty XVI c XXII te Parys.
U.E. dienstwillige broeder
H. de Groot.
Mijn gebiedenis aen d' Heer van Maurier met excuse van dat ick nu niet en schrijff,
ende communicatie van dienstige tydingen. Indien yemant de Apologie in handen
heeft, soo spreeckt niet van de verseeckertheyt hyervoren vermelt eer U.E. 't schrift
weder in handen hebt ende draeght sorge dat daervan geen copye gemaeckt en
werde opdat wy meester van het stuck blyven.
In dorso schreef Reigersberch: Broeder de Groot den XI en Martii 1622.
731. 1622 Maart 17. Aan Frederik van Holstein 1
.
Inter caetera exsilii mei solatia, quae Deus optimus benigne mihi largitur, praecipuum
habeo, Princeps Illustrissime, quod me clementiae tuae ac bonitatis materiam esse
volueris, animum benevolum testando humanissimis literis; pro quo beneficio, si
quid est mearum virium, id tibi omne dico ac consecro. Neque minus laetum mihi,
quod ob sententiam de sacris aut de republica extorres atque afflictos tua miseratio
sublevat, quae virtus non tenuibus epistolis, sed annalium memoria celebranda est.
Quod res huius regni attinet, postquam Montis Albani obsidio, maxime ob rem a
ducibus regiis male curatam, in irritum cecidit, Cleracum quoque nuper receptum,
et praelii unius aut alterius prosperior fortuna animum Protestantibus fecit; at
sapientioribus secunda haec pro adversis interpretantur, quod quo magis Rex
dignitatem suam laesam putat, eo a pacis consilio longius avertitur. Atque adeo
colloquia aliqua de pace instituta in illis locis, ubi hoc anno bellatum, frustra fuere;
et Rex ipse, ex quo Lutetiae est liberior iam post Luinii 2 mortem, ita ut de ipsius
animo promtius sit iudicare, ad bellum videtur propensior, quo et procerum pars
maior fertur, quanquam ex Rupellensium pertinacia ac desperatione non mare
tantum per praedas infestum, sed et externorum armorum periculum alii ostentant.
Lesdiguerius interim pergit in vicinatu et finitimis locis Regi operam navare, cuncta
in eius obsequium redigendo; neque interim omittit pacis hortamenta literis ad
Regem. Multa quotidie a Protestantibus proterve aut saeve gesta causam ipsorum
1 Hs. Landesbibl. Wolfenbüttel. Gedrukt Gudii Epistolae p. 183. Over den geadresseerde zie
p. 115 n. 6.
2 Zie p. 165 n. 7.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2