Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

166
Pretium tabellarii hic omne persolutum est, quod, cum ad vos scriberem, nondum
mihi constabat. Solvimus florenos quatuor et semissem. Si quid a vobis erogatum
est id poterit repeti, aut in venturas posthac literas imputari. Quem finem habuerit
viri optimi Hogerbetii desiderium scire aveo tum ipsius causa, tum quia ad res alias
coniecturam praestabit. Vale mi Frater, et parentes atque amicos obsequiose saluta
a me et uxore: etiam Reigersbergium si apud vos est, quem rogo eorum quae scribo
notitiam impartias. 6 Ianuarii 1622.
Tui amantissimus Frater
H. Grotius.
715. 1622 Jan. 6. Aan B. Aubéry du Maurier 1
.
Citius ego, Vir Illustrissime, gratias agendo, qua tamen re nihil est facilius, delassarer,
quam tu bene de me merendo. Sed tamen, quanquam id tu non curas, facio quod
debeo. Et pro cura rerum mearum tantum tibi me obligatum profiteor, quantum mea
refert, ut in Gallia potius et splendidissima hominum luce, quum in retuso aliquo
angulo degam. Quod de itinere huc tuo spem facis, eo magnopere solaris meorum
incommodorum reliquias. Sed tamen alma Pax, unde iter illud pendet, qando vos
sit respectura nescio. Ex obitu... 2 post alios 3 , qui itidem belli incentores habebantur,
multi animos in spem tanti boni attollere coeperant. Sed dicitur... 4 , qui in vacuum
locum cucurrit, eosdem ignes resuscitare. Deinde vero ita ... turguisse ... successu
... De viri civisque optimi Boissizi morte 5 nuntium tu quidem falsum acceperas, sed
quem in omen vertit exitus. Dies enim sunt decem admodum, cum carere coepit
saeculum tam illustri incorruptae virtutis exemplo. Dies tres aut quatuor decubuerat
deiectus a morbo, quem iam vicerat aliquoties, sed, ut scis, mala aetas semper
aliquid deruit de viribus, et illa iam pridem senile corpus sola animi magnitudine
sustentabat.
Res patriae meae quod attinet, quantis subsidiis aerarium egeat satis intelligo;
quae cum habere aliunde non possint, quam a civibus, nihil magis refert, quam ut
omnes intelligant, quicquid datur pro se, non contra se dari. Sed multum vereor, ne
quorumdam sua magis quam publica respicientium pertinacia obstare pergat
remediis; in quibus eo minus erit opis, quo serius advocabuntur. Sed nos scilicet
non multum mordere debet haec cura, quibus id iam evenit, quod eversa Republica
postremum timetur. Defensio innocentiae non tam meae, quam eorum, qui salvis
legibus rempublicam nostram rexere, in maiorem, quam arbitratus fueram, molem
excrescit 6 , dum operam do, ne quid dignum scitu posteritatem fugiat. Tamen cum
nullum tempus elabi patiar, quod ab amicorum salutationibus vacuum est, finem
brevi exspecto. Vale, Vir summe, a me et uxore, quae tibi omnia prosperrima animitus
optat. Lutetiae, 6 Ianuarii 1622.
1 Gedrukt Epistolae p. 64. Enkele namen zijn in den gedrukten tekst uitgelaten.
2 Vul in: De Luynes; zie p. 165 n. 7.
3 Du Vair en Davy du Perron; zie p. 164 n. 9 en 10.
4 Vul in: Condé; zie p. 165 n. 8.
5 Zie p. 165 n. 6.
6 Verantwoording; zie p. 76 n. 1.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2