Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

153
706. 1621 Nov. 20. Aan Maria Junius 1
.
Eerbaere zeer deuchdzaeme Juffrouw.
Ick can metter waerheit zeggen dat ick in mijn lyden geen crachtiger vertroosti(n)ge
nochte in mynen wat beteren stand geen treffelicker congratulatie en heb o(n)tfangen
als van U.E., waeruit ick niet alleen en bemercke de oprechticheit (v)an u.E. affectie
tot my, maer oock de zonderlinge gaven, waermede het G(od) gelieft heeft U.E.
ryckelick te beschencken. Ick danck U.E. ende alle andere vrome zielen hartelick
voor de gebeden, die de zelve voor my ten hemel hebben gestort, dewelcke ick niet
en twijffel off zy en zijn van God verhoort. Ick bidde U.E. ende alle anderen in gelycke
gebeden te continueren zoowel voor de verlossinge van Mijn Heer Hogerbeets ende
de gevangene Predicanten als oock opdat het gelieve my de genade doen van
myne dancbaerheit te toonen over een zoo groote ende wonderbaerlicke weldaet.
God gave dat myne vryheit mochte dienen om oock myne verdructe broeders ende
susters eenige Christelicke vryheit te verwerven. Geen saeck en soude my connen
wedervaeren waerdoor ick lichtelicker alle verdragen leedt soude vergeten.
Wraeckgiericheit, God zy gelooft, heb ik uit mijn hart verworpen ende wensch niet
zoozeer dan met wel te doen die my quaed gedaen hebben van haer ongelijck te
overtuigen. Ick bid U.E. ende alle myne bekenden dicmael te continueren in 't
bezoucken ende vertroosten van myne ouders, dien ick alle liefde, eer ende
dancbaerheit ten hoochsten schuldigh ben ende noit sal laeten te betoonen nae
mijn vermogen. 't Gunt ick vermids mijn ballincschap niet doen en can, dat bid ick
alle, die my beminnen, voor my te willen doen. Naest myner ouders huis en isser
geen dat ick meer bemin dan het uwe, gedenckende de goede onderrechtinge die
ick van mijn Heer U.E. vader zal: ged: heb ontfangen, de broederlycke vrundschap
van d' Heer Vossius, ende de soete kennisse die ick heb gehadt ende noch hebbe
met U.E. broeder Franc. Junio. Ick hoop dat het hem wel sal gaen waer hy is, ende
dat zyne gaven niet en sullen vruchteloos zijn, gelijck ick oock hoope dat God D.
Vossium jegens alle aenvechtingen sal stercken ende off daer in 't Land ofte ellewaert
hem een goede gerustige plaetse verleenen. Ick zoude my geluckig achten, cond
ick dezelven eenigen dienst doen, gelijck ick oock zeer garen alles sal doen wat ick
vermach voor D. Casimiro 2 , zoowel om de liefde van zyne vader ende andere
(vrunden) naementlick van U.E., als omdat ick weet dat hy goed van imborst is,
(hoewel) van eenige saecken niet wel geinstrueert. Dan by desen tijdt den Co(ning)
zijnde
1 Hs. U.B. Amsterdam, cod. I. 82. Gedrukt Vaderl. Letteroefeningen 1845, II p. 438.
Geadresseerde is de weduwe van den predikant Isaac Diamantius; zie I p. 451 n. 8; p. 564
n. 10. Zie ook hiervoor p. 33 n. 4. Zij hertrouwde met den predikant Samuel Naeranus; over
dit huwelijk wordt in enkele der volgende brieven gesproken.
De brief is hier en daar beschadigd.
2 Johan Casimir Junius, zoon uit het tweede huwelijk van Franciscus sr., en volle broeder van
Maria; geb. 1582, overleden Oct. 1624. Zis Cuno, Franciscus Junius der Altere p. 220.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2