Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

126
Hogerbetii, Milii 1 , tua opera, ex regio mandato. Video in utramque partem rationes
afferri: Non desperandum, valitura plus quam antehac Regis consilia ob ingruens
bellum et Angliae frigus: Quod si non ex voto res succedat, tamen operae pretium
in eo fore, si populo innotescat, perstare Regem in vetere proposito ut scilicet
infractae partes non aliunde, quam ex Gallia sperent restitutionem pristinae dignitatis.
At contra adfertur, non toties obiiciendam periculo Regis auctoritatem, rectiusque
privata negotia differri, usque dum necessitas nostros salubrium consiliorum patientes
fecerit, ut tum privata illa simul cum publicis transigantur. Quam ad rem video esse,
qui existiment, si tempora spem successus fecerint, Legatum hinc mittendum eximiae
dignitatis, qui tecum eam curam participet. Certe si quid agendum est, videtur et
deiectorum Magistratuum et eorum, qui religionis causa vim patiuntur, habenda
ratio. Haec tibi significanda tum ego officii mei esse duxi, tum id, ut facerem, auctores
habui viros maximos, qui existimant tibi promtissimum iudicare, quid hoc potissimum
tempore opus factu sit, ut quod tibi potissimum videtur, id aut mihi aut ipsis
transcribas. Ad Montem Albanum vis paratur, nulla ferme spe paciscendi. Dolendum
est, magis magisque animos intumescere, ut media suadentium vocibus aures non
pateant. Carmelitanus ille 2 , conciliatura Lotharingica et promissa ad Pragam victoria
nobilis, mirum quam ingenti, dum hic ad Urbem agit, concursu delassatus nunc ad
castra procedit, forte ibi quoque experimentum artis suae facturus. Haec iam fabula
ita omnes detinet, ut ferme aliud nihil vulgo audias. Vale, Vir maxime. 27 Augusti,
1621. Lutetiae.
681. [1621] Aug. 31. Van Maria van Reigersberch 3
.
Alderliefste,
Ick ben verwondert datter in XIIII dagen geen brieven van U E. gecommen en
zijn. Ick meen dat het is om dat U E. my verwacht. Ick verwondere my dat U E. niet
aen iemant van mijn broeders en schrift. Ick ben becommert geweest meenende
dat ghy sieck waert, dan mijn broeder heeft my geseidt dat hy den soon van Van
der Strenge 4 gesproken heeft, die hem seide dat U E. noch wel te passe was en
dat ghy geseidt hadt dat ghy my daer wachte. Ick soude daer oock al geweest zijn
ten waere de windt altijdt contrary geweest waere ende noch is. Hier is een
oorlogsschip daer ick mede reyssen sal maer en kan van hier niet of de windt moet
goedt wesen; gelooft dat ick geen tijdt versumen en sal. Ick verlange al soo seer
als ghy kent verlangen maer wat wil ick doen? Ick moet patientie hebben en U E.
moet van gelycke doen en gelooven dat ick commen sal soo haest als de windt
waeidt. Ick en weet u anders niet te schriven, daerom verhael ick dit soo dickmaels;
mondeling sal ick u meer connen seggen. Ick hebbe u over XIIII dagen geschreven
en de sleutel van 't koffer daer de pampieren in zijn gesonden. Ick en twyfele niet
ofte U E. en sult die al'ontfangen hebben. Het bouck van Borre 5 en is in 't koffer
1 Cornelis van der Myle.
2 De Spaansche Carmeliet, Dominicus.
3 Hs. U.B. Amsterdam, cod. S 14. Gedrukt Brieven van Maria van Reigersberch, ed. Rogge p.
67.
4 Waarschijnlijk de ontvanger-generaal van Zeeland, Mr. Jan van der Strenge.
5 P. Bor, De Nederlantsche oorloghen, 1621.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2