Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

123
et nunc scribo 1 . Neque vero tam sum ineptus, ut nesciam tantam esse vim
commendationis tuae, ut nihil ei ponderis a meis precibus possit accedere. Sed
tamen intelligere ipsum volui, qua opera novum amicum parabit, eadem veterem ei
obligatum iri. Placet et is iuvenis 2 , cui secundas operas assignasti: ita ut nihil restet,
nisi Eum invocare propitium, sine quo nec satio nec rigatio ad messem pervenit.
Rogo, in inscriptione 3 si quid addendum, demendum, mutandum censes, aut tuo
iure utaris, aut opera mea. Silva 4 mea ut nihil habet eximium, ita venia certe indigna
non est: nam ut meliorem scriberem, non indulsit animus, partim in memoria, partim
in sensu malorum suorum aestuans: ut tacerem, non permisit reverentia, qua viri
incomparabilis Iacobi Augusti Thuani memoriam prosequor. Accedebat, quod cum
D. Boissizio pridem pro Epicedio essem debitor, tanto post Thuani mortem tempore
illud scribere serum mihi videbatur, et tamen aliquid reperiendum erat, quo id nomen
expedirem: quod fecisse mihi videor, ita comparata ad filium allocutione, ut parentis
virtutes ipsi ob oculos ponerem.
Belli aut induciarum apud vos exspectatio suspensa hic sapientum iudicia habet.
Hic vero deprehensa a Regiis partibus navis, quae omni belli apparatu onusta e
Batavis veniens Aquas Mortuas destinabatur, suspicionem iniicit multis, ne missis
publicitus auxiliis obtentui sumantur privatorum nomina. Montis Pessulani ad Regem
miserunt: putantur se permissuri Regis arbitrio. Ipse Rex ad exitum huius mensis
ad Montem Albanum futurus putatur. Novus e Britannia Legatus 5 carruca molitur
lentum iter. Validus est rumor, Gonthomerum 6 et qui in aula Anglica Hispanicae sunt
factionis, aperte profiteri non debere a Rege Britanniarum deseri religionis consortes
in Gallia, ne si quando vetera iura repetere ipsi sit animus, desint, qui partes Anglicas
sequantur. Nihil tamen tale sperari a ... 7 ipsa mihi eorum consternatio indicium facit.
Solent enim, ut spes aut metus se ostendit, ita animos ac vultus quasi diarios sumere.
Sigilli curam adhuc Comes stabuli 8 exercet. Haec erant, quae hic ferebantur. Ego
posthac inde non literas, sed uxorem exspecto: quae ne ad me adventum differat,
et mea et ipsius refert. Nam beneficia beneficiis tegenda sunt, ne perpluant. Ut te
hic videam, tantum est id bonum, ut sperare vix ausim: tamen quia iubes, dabo
operam, ut sperem. Pax si per se optanda non esset, haec illam causa tam optandam
faceret, quam quod maxime optatur. 19 Aug. 1621. Lutetiae.
Has cum scripsissem, literarum fasciculum ab amicis tuo beneficio recte accepi,
pro quo gratias ago.
678. 1621 Aug. 19. Aan G.J. Vossius 9
.
Hoc mihi dulcior est mea libertas, Vir optime, quod eam voluptati tibi esse, quanquam
nunquam dubitavi, tamen ex te quoque intelligo. Neque minus gratum
1 N o . 678.
2 Prioleau; zie p. 97 n. 1.
3 Het grafschrift; zie p. 108.
4 Zie p. 101 n. 7.
5 Zie p. 122 n. 3.
6 Graaf de Gondomar, de Spaansche gezant aan het Engelsche hof.
7 Is hier Aerssen's naam uitgelaten? Zie p. 104 n. 1.
8 De Connétable De Luynes; zie p. 122 n. 2.
9 Gedrukt Epistolae p. 60; Epistolae ecclesiasticae p. 663. Antwoord op n o . 668.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2