Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

107
666. 1621 Juli 20. Aan G.J. Vossius 1
.
Iam pridem, Virorum atque amicorum optime, nihil laetius intellexi, quam quod Vir
summarum virtutum B. Maurerius, Regis Christianissimi Legatus, tibi spem suorum
liberum commendat 2 . Neque enim reperire poterat alium, qui virtutis exempla simul
et ad omnes ingenuas artes viam monstrare rectius posset. Non dubito quin mecum
sentias teneram aetatem quam brevissimis praeceptis imbuendam, ut plenior cognitio
e libris veniat quibus ediscendis, ni fallor, optime occupantur anni memoria magis
quam iudicio valentes. Ego in meo filio hac via nonnihil profecisse me memini;
quanquam nec illud nescio nihil hisce in rebus universim constitui posse cum pro
varietate ingeniorum varia esse debeat institutionis ratio. Haec ideo ad te scribo non
ut te moneam - qui multo haec melius nosti tot ingeniorum proventum expertus -
sed ut tuis hac de re consiliis intellectis habeam quod in meis liberis erudiendis
sequar. Sunt hic viri praestantissimi qui te laboresque tuos plurimi faciunt, quorum
nomina ex hoc carmine 3 poteris cognoscere. Simul videbis aliquantulum me respirare
coepisse. Quanquam multum vereor ne versus isti aliquid adhuc carceris sapiant:
nondum enim totum veternum excussi. Vale Vir optime. 20 Iulii 1621. Lutetiae.
Tuus tuo merito
H. Grotius.
667. 1621 Juli 21. Aan B. Aubéry du Maurier 4
.
Liberorum 5 tuorum indolem, Vir Illustrissime, cum voluptate adspexi: et quanquam
ad eos recte instituendos abunde tibi prudentiae est, tamen si quid ad eam rem
facere possunt consilia mea, nullibi ea libentius impendam, quam ubi optimam
frugem spondet et soli ingenium et tua eorumque, quos adhibes, cultura. Ea, quae
mihi ad spei tuae maturitatem facere videbantur, explicare coepi iuveni 6 , qui eos
comitatur. Liberalius, si opus est, agam apud Vossium; quanquam ille nostri consilii
non eget, usu longo ad haec negotia exercitus. Quod si aliter nequeo, precibus certe
ipsorum conatus prosequar, Deum venerans, ut, quam ex te patre de illis concepimus
exspectationem adaequent, aut si fieri posset et superent. Memoriae sanctissimae
matronae uxoris 7 tuae iamdudum, ut scis, debitor sum, sed et, quae me hactenus
distinuerunt, impedimenta non ignoras. Specimen quoddam inscriptionis nunc mitto,
loquendi scribendique
1 Gedrukt Epistolae p. 59. Beantwoord door n o . 691.
2 Zie n o . 656.
3 Silva; zie p. 101 n. 7.
4 Afschriften Bibl. Nat. Parijs, fonds Dupuy 639 f. 185 en fonds Dupuy 761 f. 240. Gedrukt
Epistolae p. 59. Beantwoord door n o . 673.
5 Zie n o . 656.
6 Prioleau, zie p. 97 n. 4.
7 Over het overlijden van de echtgenoote van Du Maurier zie p. 47 n. 3. Zij is begraven in de
Groote Kerk te 's-Gravenhage, met haar zoontje Benjamin (zie dl. I n o . 344) en een dochtertje,
Maria (zie n o . 710). Haar grafschrift bij P. Timareten, Verzameling van Gedenkstukken II p.
58. Het is gemaakt door Dan. Heinsius, tot wien Du Maurier zich gewend had, daar hij het
van Grotius niet durfde, en ook niet kon verwachten; Lehmann, Manes I p. 201.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2