Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

93
respondeam litteris provocatus merito videar -, tum quod utriusque interesse nostrum
putem. Quod enim consolandi tui caussa hostico illo carcere legisse Te numerisque
Latinis vinxisse, nimirum e Philosophia cum Boethio consolationem petendo, coram
narraveras Philosophorum dicta ac poëtarum, quorum capi scriptis soleres, ex Ioan.
Stobaei Collectaneis 1 : cumque eiusdem tecum et ordinis, ut Iureconsultum, ac soli
prope, G. Ratallerum 2 talia convertisse retulissem, id e meis sumptum arculis et
notatum, uti meus est mos, poëmation, si forte nondum vidisses, a Plantinianis hic
excusum, huic fasciculo inclusi, ut si tantum istic est a salutationibus otii, legas,
exemploque imiteris, si tua fortasse libet edolare, posteritatique transscribere.
Memoria interim repetens, ut quemadmodum e C. Plinio Viglius Zuichemus 3 , Frisius
et ipse, nostra memoria insignis Belgii Praeses ac I.C. tus , Testamentaria
commentatione non incelebris, habita nominis sui Viglii ratione ‘Vitam esse mortalium
Vigiliam’ symbolo suo indicavit: sic et Tu senariis, quos mihi memoriter et iucunde
Gevartius recitavit, Custodiam seu carcerem appellare casum illum soles apud
aerumnae sociam:
Quos matris alvus Carcer edit in lucem,
Queis corpus animam more Carceris vincit:
Quos morte functos terra Carcer exspectat,
Numquam nimis timere Carcerem debent 4 .
Homo enim, ut vere ais, nondum vitalem in lucem editus matris alvo ut in custodia
est; post corpori inclusa Anima - σῶμα γὰρ σῆμα Platoni 5 est - gestatur. Morte obita
sepulcro corpus includitur, a communique omnium parente tellure gestatur. Hinc et
senex ille Simeon 6 cygneo cantu, Christum Iesum in ulnis tenens, dissolvi vinculisque
voti compos ac laetabundus exsolvi optat, itemque electionis vas Paulus 7 dissolvi
obnixe rogat, ac mortali liberari custodia. Imo et B. Iob 8 vitam militiam, vel ut LXX
legunt, πειρατήριον, tentationem probationemque auri in fornace nominat; exilium
alii revera, ut περὶ ϕυγῆς Comment. Plutarchus 9 . Sed haec Tu apud teipsum, mortalis
memor sortis, locique quem asylo, nostro hoc relicto caelo, delegisti! De me si loqui
apud Te permittis, equidem ex quo ante hos ipsos XXX. annos, et quot excurrunt,
Societatis Religioni sponte me addixi, in animum semper induxi meum, ut tu vinculis,
in custodia me habitare Dei O.M., sed spontanea, et compedes, quas mihi ipse
induissem, gestare. Custodiri itaque sensi me reapse ab insidiis cacodaemonis, qui
tamquam leo rugiens nos ambiat sive agendo quid - otium enim
1 Zie p. 15 n. 4.
2 Georg Rataller, raadsheer in den Grooten Raad te Mechelen; later president van den Raad
te Utrecht. Hij gaf uit: Euripidis poetae tragici tres tragoediae, Phoenissae, Hippolytus coronatus
atque Andromacha, Lat. carmine conversae. Acc. fragmenta quaedam ex veteribus Graecis
poetis apud Stobaeum exstantia. Antwerpen 1581.
3 Van Viglius den president van den Geheimen Raad is een Commentatio in tit. X lib. II. Inst.
de Testamentis.
4 Het gedicht in het album van De Kempenaer, zie p. 68 n. 5.
5 Plato, Cratylus 400 c.
6 Lucas II, 25 vv.
7 Phil. I, 23; Rom. VII, 24.
8 Job VII, 1.
9 Plut. περὶ ϕυγῆς 17.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2