Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

89
hebbe, 't zelve heb ick gestelt in een brieff aen mijn broeder, Mr. Nicolaes
Reygersberg 1 , met last om Uwe Excellentie daer van kennisse te doen hebben.
Mijn Heere, geen andere gelegentheyt hebbende, zoucke ick, met gerynge
teeckenen, Uwe Excellentie bekent te maecken de opregte genegentheyt, die ick
heb tot zynen dienst, hopende dat Godt Almagtich my de gelegentheyt sal geven
om zulcx beter te mogen doen; ende ondertusschen, Hoochgeboren Vorst, Genadyge
Heere, zal ick denzelve Godt bidden, Uwe Excellentie lang in gesontheyt ende
voorspoet te sparen tot dienste van ons bedrouffde Vaderlant; den III Iunij 1621, tot
Parys.
Uwer Excellenties allerootmoedigste dienaer
H. de Groot.
Voogd 2 ende Mannemaecker hebben my gevraegt, off in de byeencomste van de
acht steden gesproocken was van één hooft te maecken; ick heb geseyt, dat men
in die byeencomste had gesproocken tot rust, vrede ende middelen van
accomodement; ende alsoo sy zeyden, dat ick hier op in 't volle collegie van
examinateurs zoude werden gehoort, heb ick geseyt, dat ick geen swaricheyt en
soude maeken om de waerheyt te verclaren, gelijck ick haer niet anders als de
waerheyt en hadde verclaert.
Manmaecker alleen heeft my gevraegt, off ick yet soude konnen ontdecken van
mevrouwe de Princesse, off mijn heer Prins Hendrick, my toezeggyng doende van
verlossynge, soo ick yet wiste te openbaren. Ick hebbe geseyt, dat ick mevrouwe
de Princesse noit en hadde gesproocken, dan als Haer Excellentie my hadde
ontboden, om eenige cleyne recommandatiën te doen. Dat ick oock zelde mijn heer
Prins Hendrick hadde gezien, ende noyt anders aen hem bemerckt dan een
zonderlynge genegentheyt tot ruste ende vrede van 't Lant, ende dat wy op de
voorslagen van accomodatie by wylen hadden gediscoureert. Dat oock den Secretaris
Tuning, zijnde mijn neeff 3 , by wylen by my was geweest, om tydingen te verstaen,
die dagelijckx passeerden, zonder dat ick met mevrouwe de Princesse, mijn heer
Prins Hendrick ofte den Secretaris Tuninck oyt iet secreets heb verhandelt.
Noch heeft Mannemaecker my daernae, zieck zijnde, besocht ende geseyt, dat
sy my gaeren souden emploieren, maer dat ick iet most zeggen, daerby vougende,
dat mevrouwe de Princesse berouw toonde van haer actiën, ende my vraegende,
off ick ut haer niet secreets en hadde verstaen mijn heer Prins Henderyck aengaende;
ick seyde neen; off uyt de heer van Maurier; ick seyde mede neen, maer dat alle
de propoosten, die de heer van Maurier met my hadde gehouden, waren geweest
conform zyne propositiën publyckelijcx gedaen.
Noch voorder heeft hy my gevraegt, off ick ut den Advocaat, off de heer van der
Mylen, niet verstaen en hadde, dat men Prins Hendryck behoorde heer van 't Lant
te maecken, ende niet Zijn Excellentie, als zijnde mijn heer Prins
1 Deze brief is verloren gegaan. Zie het begin van n o . 645.
2 Dit stuk, eveneens van de hand van Nic. van Reigersberch, behoort natuurlijk niet bij den
brief aan Frederik Hendrik, maar zal bij den brief aan Nicolaas van Reigersberch, die verloren
is gegaan, zijn overgezonden. Vermoedelijk is het de nota, waarom Frederik Hendrik gevraagd
had; zie p. 75 n. 4; p. 80 n. 2. De brief werd via Du Maurier gezonden; zie p. 91 n. 5 en p. 80
n. 3.
3 Jan Tuning, secretaris van Frederik Hendrik; zie ook I p. 6 n. 2.
Hugo de Groot, Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2